Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
Η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ να μη λάβουν μέρος οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ στην Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) ήταν μια επιβεβλημένη ενέργεια από τις ίδιες τις εξελίξεις, που έχουμε στην ΕΕ και στο Ευρωκοινοβούλιο. Βεβαίως, δεν περιμέναμε να χαιρετιστεί από όλους αυτούς που καθημερινά και ποικιλοτρόπως χτυπούν το ΚΚΕ. Αλλά, πριν εξετάσουμε τις κατηγορίες τους, ας δούμε ορισμένα γεγονότα.
Τι ήταν η GUE/NGL πριν από 20 χρόνια και τι έχει αλλάξει
Η Ομάδα της «Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς» (GUE/NGL), φτιάχτηκε το 1994, σε συνομοσπονδιακή βάση, δηλαδή χωρίς κοινή ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα ή προγραμματικές συγκλίσεις, με τη διατήρηση της ιδεολογικοπολιτικής αυτοτέλειας κάθε κόμματος και συνεννόηση για τεχνικά ζητήματα, που αφορούσαν τις παρεμβάσεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Η συμμετοχή των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ σ' αυτήν υπαγορεύτηκε από την ανάγκη διευκόλυνσης της παρέμβασης των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο και την αξιοποίηση κάποιων δυνατοτήτων που υπήρχαν για το συντονισμό με άλλα ΚΚ.
Τι άλλαξε από τότε; Πολλά! Από τότε ως τα σήμερα «έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι», με την έννοια ότι έχουν αλλάξει σημαντικοί πολιτικοί όροι:
1. Τα ευρωπαϊκά μονοπώλια παρεμβαίνουν απροκάλυπτα για να διαμορφώσουν το ανάλογο σ' αυτά πανευρωπαϊκό «πολιτικό σκηνικό», με τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά κόμματα». Ανάμεσα σ' αυτά τα κόμματα είναι και το λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), που φτιάχτηκε πριν 10 χρόνια (το 2004) και στηρίζεται στην ΕΕ, την οποία με τη σειρά του στηρίζει αναφανδόν.
2. Ολη αυτήν την 20ετία, αλλά ιδιαίτερα πιο έντονα μετά τη δημιουργία του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) υπήρξε, μέσα στην GUE/NGL, μια συνεχής διαπάλη του ΚΚΕ με τις δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΚΕΑ, οι οποίες επιδίωκαν να επιβάλλουν τις θέσεις τους, ως θέσεις της Ομάδας, ενώ με κάθε ευκαιρία παραβίαζαν το συνομόσπονδο χαρακτήρα της Ομάδας. Σε αυτήν την προσπάθεια πρωτοστατούσαν τα κόμματα του ΚΕΑ και κυρίως η DieLinke της Γερμανίας και ο ΣΥΡΙΖΑ.
3. Τα δεδομένα που προκύπτουν από τη σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου μετά τις ευρωεκλογές δείχνουν πως πλέον τον τόνο στην GUE/NGL δεν τον δίνουν κάποια ΚΚ, με αδυναμίες ή και λαθεμένες, ακόμη κι οπορτουνιστικές αντιλήψεις, (όπως συνέβαινε πριν 20 χρόνια, όταν φτιάχτηκε αυτή η Ομάδα), αλλά κόμματα που αποτελούν ενεργητικά «πιόνια» στα αστικά πολιτικά «παιχνίδια», όπως είναι η Γερμανική «Αριστερά», το γαλλικό «Μέτωπο της Αριστεράς», ο ΣΥΡΙΖΑ, κ.ά., που πλέον εκπροσωπούν ή επιδιώκουν να εκπροσωπήσουν και τμήματα της αστικής τάξης, να διαχειριστούν την αστική εξουσία. Αυτά τα κόμματα με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, με τη φιλομονοπωλιακή στάση τους στο κίνημα, με τη συμμετοχή τους σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις (Ιταλία, Γαλλία, τοπικές κυβερνήσεις σε Γερμανία, Ισπανία), όχι μόνο δεν συνέβαλαν στο ελάχιστο στην προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, αλλά οδήγησαν σε ενσωμάτωση και υποχώρηση το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις χώρες τους.
4. Σήμερα, που υπάρχει ο οργανωμένος πόλος του οπορτουνισμού στην Ευρώπη, το λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), αντικειμενικά η GUE/NGL διολισθαίνει από το συνομόσπονδο χαρακτήρα της σε ένα είδους κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΕΑ και «λοιπών» δυνάμεων. Κι αυτό φαίνεται από το γεγονός της προώθησης «κοινών θέσεων» για σοβαρά ζητήματα, που αφορούν την πολιτική της ΕΕ και τις διεθνείς εξελίξεις, παρά τις διαφωνίες που έχει εκφράσει η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, οι θέσεις της οποίας σε αρκετές περιπτώσεις αποσιωπούνται. Επιπλέον, μεθοδεύεται η συνεργασία της GUE/NGL με τις πολιτικές ομάδες των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων για τη διαμόρφωση δήθεν «αριστερού μπλοκ», κάτι το οποίο αναδεικνύεται και από τις τοποθετήσεις του υποψηφίου προέδρου του ΚΕΑ για την Κομισιόν, Αλ. Τσίπρα. Επίσης, στο Ευρωκοινοβούλιο υπογράφτηκαν, για πολύ σοβαρά θέματα, κοινά ψηφίσματα της GUE/NGL, με τη συμμετοχή ακόμη και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Φιλελευθέρων (π.χ. Κοινό Ψήφισμα για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014 - 2020). Εννοείται, πως τα κόμματα του ΚΕΑ εμφανίζονται με ενιαία γραμμή, ομαδοποιημένα, μιλούν στις επιτροπές και τις Ολομέλειες στη βάση κοινής πλατφόρμας, προβάλλοντας τις πολιτικές θέσεις του ΚΕΑ σαν θέσεις της GUE/NGL.
5. Σε αυτά τα 20 χρόνια, έχουμε συσσωρεύσει σημαντική κι άσχημη εμπειρία από τις επιθέσεις, που εκδηλώνονται σε βάρος του ΚΚΕ μέσα στην GUE/NGL, αλλά και τη διαστρέβλωση και αποσιώπηση των θέσεών μας. Επιπλέον, είχαμε την απαράδεκτη στάση κομμάτων και βουλευτών, που συμμετέχουν στην GUE/NGL και που στήριξαν τον πόλεμο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη Λιβύη, την πρόσφατη στρατιωτική επέμβαση της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας, αλλά και την υπονομευτική εκστρατεία ενάντια στην Κούβα, με τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ. Παρά τις προσπάθειες του ΚΚΕ, η GUE/NGL χρησιμοποιείται ως εργαλείο του ΚΕΑ, που υποστηρίζει ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης, ενώ θα παραμένουν στην εξουσία τα μονοπώλια. Οι δυνάμεις αυτές ωραιοποιούν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ και υποστηρίζουν ότι αυτή η ένωση των μονοπωλίων μπορεί να γίνει ένωση υπέρ των λαών.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως διαμορφώνεται μια τελείως αρνητική κατάσταση και νέοι όροι που δυσκολεύουν αντικειμενικά τη συνέχιση της συμμετοχής μας στην GUE/NGL. Βέβαια, κάποιοι, μιλώντας στο όνομα της «ενότητας της αριστεράς» θα ήθελαν να συνεχιστεί η συμμετοχή του ΚΚΕ στην GUE/NGL, παρά τις εξελίξεις, ώστε να χρησιμοποιούν αυτή τη συμμετοχή ως «αριστερό άλλοθι» για την επιβολή της οπορτουνιστικής και σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής των κομμάτων τους, που δρουν υπέρ της ΕΕ και αποδέχονται την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ωστόσο, το ΚΚΕ έχει υποχρέωση και υπερασπίζεται την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική του αυτοτέλεια και η δράση του στοχεύει στο δυνάμωμα του αγώνα του λαού μας και των άλλων λαών ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, με στόχο την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, για να κατακτήσουν οι λαοί τη δική τους εξουσία. Αυτή η δέσμευση δεν μπορεί να υπηρετηθεί με τη συμμετοχή των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ σε πολιτικές ομάδες, που έχουν ως κύρια γραμμή τον εξωραϊσμό και τη στήριξη της ΕΕ.
Η αντι-ΚΚΕ επίθεση και η συνεργασία των ΚΚ
Τις τελευταίες μέρες, γράφτηκαν πολλά γι' αυτήν την απόφαση του ΚΚΕ και πιθανόν να γραφτούν περισσότερα. Υπήρξαν π.χ. οι χυδαιότητες του είδους της «Εφημερίδας των Συντακτών» ότι δήθεν «η κίνηση αυτή συμπίπτει όμως και με τη συνολική "αλλαγή φρουράς" του ΚΚΕ στις Βρυξέλλες. Τον εκλιπόντα Μπάμπη Αγγουράκη και τον Γιώργο Τούσσα, που κατετάγη 32ος στο ευρωψηφοδέλτιο, αντικαθιστούν οι Κώστας Παπαδάκης και Σωτήρης Ζαριανόπουλος, που θεωρείται ότι θα φέρουν εις πέρας μέχρι κεραίας την πολιτική της ηγεσίας του κόμματος». Οι αστοί κονδυλοφόροι είναι αδίστακτοι και καταφεύγουν στα πιο άθλια μέσα, προκειμένου να βιάσουν την αλήθεια και να αποκρύψουν πως το ΚΚΕ είναι το πιο συλλογικό, το πιο δημοκρατικό κόμμα, που στηρίζεται σε αρχές, που του επιτρέπουν να χαράζει τη στρατηγική του, να αναπροσαρμόζει την τακτική του μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του.
Ωστόσο, εμείς θα σταθούμε στο βασικό «ψωμοτύρι» της αντι-ΚΚΕ επίθεσης, ότι δηλαδή ακολουθεί μια «μοναχική πορεία» στην Ευρώπη, επειδή δε συμμετέχει σε καμία κοινοβουλευτική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Χαρακτηριστικά έγραψαν: «Ανάδελφο το ΚΚΕ στην Ευρώπη!» («Αυγή»), «Μοναχική πορεία ΚΚΕ και στην Ευρωβουλή» («Ελευθεροτυπία»), «Μοναχικός "λύκος" και στην Ευρωβουλή» (BankWars) κ.ά.
Από πότε όμως «Ευρώπη» είναι οι 751 ευρωβουλευτές; Αυτό κι αν είναιαυθαιρεσία, για να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Στην πραγματικότητα, το Κόμμα μας, χάρη στην πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών της Ελλάδας, έχει σήμερα μεγάλη διεθνή απήχηση. Διατηρεί διμερείς σχέσεις με δεκάδες ΚΚ. Συμμετέχει δραστήρια στις Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ, που ξεκίνησαν με δική του πρωτοβουλία πριν από 16 χρόνια και είναι μέλος της Ομάδας Εργασίας, που τις διοργανώνει. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ πραγματοποιούνται οι ευρωπαϊκές κομμουνιστικές Συναντήσεις (στην τελευταία συμμετείχαν 32 κόμματα απ' όλη την Ευρώπη), αλλά και οι Βαλκανικές Συναντήσεις, οι Συναντήσεις των Κομμάτων της Ανατολικής Μεσογείου.
Μόλις πριν από μισό χρόνο, συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ μια νέα μορφή περιφερειακής συνεργασίας των ΚΚ στην Ευρώπη, η «Πρωτοβουλία για τη μελέτη, την επεξεργασία ευρωπαϊκών θεμάτων και το συντονισμό της δράσης». Σ' αυτήν συμμετέχουν 29 Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα από Αυστρία, Βουλγαρία, Βρετανία, Γαλλία, Γεωργία, Δανία, Ελλάδα, Ιταλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Κροατία, Λετονία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Μάλτα, Μολδαβία, Νορβηγία, Ουγγαρία, Ουκρανία, Πολωνία, ΠΓΔΜ, Ρωσία, Σουηδία, Σερβία, Σλοβακία, Τουρκία. Η συγκρότηση της ευρωπαϊκής κομμουνιστικής «Πρωτοβουλίας» έγινε στη βάση Διακήρυξης και υπηρετεί τη συγκέντρωση δυνάμεων και τη σχεδιασμένη δράση κατά της ΕΕ, της Ενωσης του κεφαλαίου.
Στην 9μελή Γραμματεία της Πρωτοβουλίας συμμετέχουν το ΚΚΕ, το Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας, το Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας.
Η «Πρωτοβουλία» έχει σήμερα την ιστοσελίδα της (http://initiative-cwpe.org/) κι ήδη έχει εκδώσει σειρά Κοινών τοποθετήσεων για σοβαρά ζητήματα, ενώ η Διακήρυξη που εξέδωσε για τις ευρωεκλογές συνυπογράφηκε κι από επιπλέον κόμματα, όπως το Γερμανικό ΚΚ και το ΝΚΚ Ολλανδίας.
Για τη δράση στο Ευρωκοινοβούλιο
Μπήκε, επίσης, το επιχείρημα ότι με την αποχώρηση του ΚΚΕ από τη GUE/NGL «αδυνατίζει» η «Αριστερά» στο Ευρωκοινοβούλιο και μάλιστα την ώρα που αυτή ίσως πέρναγε σε αριθμό τους «Πράσινους».
Για ποια «Αριστερά» όμως γίνεται λόγος; Οπως αναδείξαμε παραπάνω, το ΚΕΑ, που εμφανίζεται ως η «ευρωαριστερά», βάζει πλάτες στην ΕΕ, για να περάσει την αντιλαϊκή πολιτική της, για να διεξάγει πολέμους κι επεμβάσεις, κι όλα αυτά στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», της «ανάπτυξης». Αυτή η «ευρωαριστερά» έχει πάρει εδώ και χρόνια το «πηλοφόρι», σιγοντάροντας τις πιο «μαύρες» δυνάμεις στη λασπολογία του αντικομμουνισμού κι αντισοβιετισμού. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα συμφέρον από την ενίσχυση μιας τέτοιας «Αριστεράς».
Αλλά κι από την άλλη, τι θα γινόταν, αν η GUE/NGL ξεπέρναγε σε αριθμό τους οικολόγους ή και τους σοσιαλδημοκράτες και τους δεξιούς; Μπορεί κάποιος προσγειωμένος, συνειδητοποιημένος εργαζόμενος να πιστέψει στα παραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΕΑ, πως η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, είτε μέσα από το Ευρωκοινοβούλιο, είτε με την αλλαγή του επικεφαλής του πιο σκληρού πυρήνα της, του προέδρου της Κομισιόν; Αυτό είναι από τη σειρά των σύγχρονων «μύθων», όπως εκείνο που μας έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον «άνεμο του Νότου», που θα φέρει ο νέος Γάλλος Πρόεδρος, Φ. Ολάντ. Αυτός ο μύθος μόνον ως ανέκδοτο ακούγεται σήμερα, μόλις μετά από 2 χρόνια.
Το ΚΚΕ, όπως και τα δεκάδες ΚΚ με τα οποία συνεργάζεται στην Ευρώπη, δεν έχει καμία απολύτως αυταπάτη. Η ΕΕ δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί σε ριζοσπαστική κατεύθυνση και δεν μπορεί να γίνει «φιλολαϊκή», δεν αλλάζει με μεταρρυθμίσεις των αστικών θεσμών, με τις αστικές εκλογές και με τις δήθεν «αριστερές κυβερνήσεις» που προβάλλουν την ουτοπία ενός καπιταλισμού με «ανθρώπινο πρόσωπο».
Οι λαοί έχουν συμφέρον να παλέψουν για την αλλαγή της κατάστασης, την αλλαγή του συσχετισμού, για την Ευρώπη του σοσιαλισμού, που θα εξασφαλίσει το δικαίωμα στη δουλειά, τα κοινωνικά, ασφαλιστικά δικαιώματα, το εισόδημα, το μέλλον των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ και τα άλλα ΚΚ της ευρωπαϊκής κομμουνιστικής «Πρωτοβουλίας» υπερασπίζονται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, τα δικαιώματα της νεολαίας. Παλεύουν ενάντια στην ανεργία, στα αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλουν οι αστικές κυβερνήσεις και η ΕΕ, ενάντια στη μείωση των μισθών και των συντάξεων, στην κατάργηση των εργασιακών, κοινωνικών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στην κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Παλεύουν ενάντια στην ΕΕ, που προσπαθεί να ξεπεράσει την κρίση σε βάρος των λαών. Καταδικάζουν τον αντικομμουνισμό, την καταστολή, τον περιορισμό κυριαρχικών δικαιωμάτων. Καταδικάζουν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Αγωνίζονται για την απομάκρυνση όλων των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών βάσεων, ενάντια στο ΝΑΤΟ, στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» και στον Ευρωστρατό, στη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.Αγωνίζονται για μια Ευρώπη της ευημερίας των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, του σοσιαλισμού!
Η παρέμβαση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ
Σ' αυτά τα ζητήματα καλείται να συμβάλει και η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Με ποιον τρόπο;
Α) Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ μπορεί να έχει σαφή εικόνα για τα αντιλαϊκά μέτρα που αποφασίζονται σ' αυτό το ιμπεριαλιστικό κέντρο. Αυτό είναι ένα καθήκον ιδιαίτερακρίσιμο, μιας και πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των νόμων και μέτρων εμφανίζεται στο Ευρωκοινοβούλιο και μετά έρχεται στα εθνικά κοινοβούλια.
Β) Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με την παρέμβασή της, μπορεί να συμβάλλει στην έγκαιρη προετοιμασία του Κόμματος, του ταξικού εργατικού κινήματος, και των άλλων αντιμονοπωλιακών - αντικαπιταλιστικών συσπειρώσεων να οργανώνουν την πάλη των εργαζομένων ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων.
Γ) Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ δίνει τη δυνατότητα στο Κόμμα μας να έχει το δικό του βήμα προβολής των θέσεών του στους εργαζόμενους για όλα τα ζητήματα, να διαφωτίζει για τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, να αποκαλύπτει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ, να συγκρούεται με τις αστικές κι οπορτουνιστικές αντιλήψεις κ.ά.
Κι επειδή από ορισμένα δημοσιεύματα τέθηκε το ζήτημα αν το ΚΚΕ θα έχει στο εξής, μετά την αποχώρησή του από τη GUE/NGL «τη δυνατότητά για ομιλίες και παρεμβάσεις στην Ευρωβουλή», τους πληροφορούμε πως οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ θα έχουν και στο εξής όχι λιγότερα μέσα και δυνατότητες, για να αποκαλύπτουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ, τα αντιλαϊκά μέτρα, να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση του κινήματος σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ θα είναι και πάλι στην υπηρεσία των εργαζομένων της χώρας μας, αλλά και των εργαζομένων άλλων χωρών της Ευρώπης. Θα συνεχίσει να προβάλλει τα δίκαια αιτήματά τους και σε συνεργασία με άλλα κομμουνιστικά κόμματα να αναδεικνύει τα προβλήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας, να συμβάλλει για την ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης, με όλα τα ΚΚ που είναι σε γραμμή ρήξης με την ΕΕ, τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό.
*Ο Ε. Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον «Κυριακάτικο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» της 8ης Ιούνη 2014.
