Τον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία του Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, αποφάσισαν να στηρίξουν οι σοσιαλδημοκράτες αρχηγοί κυβερνήσεων της ΕΕ
Σε μία ακόμα εξέλιξη στα παζάρια των αστικών δυνάμεων για διανομή πόστων στα όργανα της ΕΕ, οι εννέα σοσιαλδημοκράτες αρχηγοί κυβερνήσεων χωρών της ΕΕ, που συναντήθηκαν το Σάββατο στο Παρίσι, αποφάσισαν να στηρίξουν τον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για την προεδρία της Κομισιόν. Η στήριξη στον Γιούνκερ θα έχει ως αντιστάθμισμα τον ορισμό ενός σοσιαλδημοκράτη για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στη θέση του Χέρμαν Βαν Ρομπάι.
Στη συνάντηση στο Παρίσι, λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ (26-27 Ιούνη) στις Βρυξέλλες, γύρω από τον Φρ. Ολάντ, συναντήθηκαν ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μ. Ρέντσι, ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζ. Γκάμπριελ, η Χέλε Τόρνινγκ - Σμιτ (Δανία), ο Β. Β. Πόντα (Ρουμανία), ο Ρ. Φίτσο (Σλοβακία), ο Μπ. Σομπότκα (Τσεχία), ο Τζ. Μούσκατ (Μάλτα), ο Β. Φάιμαν (Αυστρία) και ο Ε. Ντι Ρούπο (Βέλγιο). Παρόντες ήταν επίσης ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μ. Βαλς και ο υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μ. Σουλτς.
«Σεβόμαστε το πνεύμα που κυριάρχησε στις ευρωεκλογές, δηλαδή το γεγονός ότι το κόμμα που ήρθε πρώτο θα έχει τη δυνατότητα να προτείνει τον υποψήφιο που έχει παρουσιασθεί, δηλαδή τον κ. Γιούνκερ», δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος Φρ. Ολάντ, σπεύδοντας να προσθέσει ότι υπάρχουν και άλλα αξιώματα που μπορεί να ανατεθούν σε πρόσωπα σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης. Ανάμεσα στα ονόματα που αναφέρθηκαν για θέσεις όπως του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι της Δανέζας Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ, του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Ε. Λέτα και του πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας Ζαν-Μαρκ Ερό.
Για να εκλεγεί ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πρέπει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των 28 ηγετών της ΕΕ και τουλάχιστον 376 ψήφους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο διορισμός του περιλαμβάνεται σε πακέτο με την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τη θέση του Υπατου Εκπροσώπου Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση, το απροκάλυπτο αλισβερίσι που ακολούθησε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, επιβεβαιώνει ότι πίσω από τη συζήτηση για το ποια πρόσωπα θα λάβουν τα ανώτατα αξιώματα στα ευρωενωσιακά όργανα, βρίσκονται οι συνολικότερες ενδοαστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ για το μείγμα διαχείρισης που θα εφαρμοστεί, οι προσπάθειες κάθε αστικής τάξης να εξασφαλίσει καλύτερες θέσεις στο μεταξύ τους ανταγωνισμό. Σε αυτό ακριβώς το πάρε - δώσε των μονοπωλίων, ενεργό εμπλοκή είχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με την υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν, όσο και με την παρέμβασή του μετά τις ευρωεκλογές υπέρ της υποψηφιότητας Γιούνκερ στο όνομα του «εκδημοκρατισμού» της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ...
Χαρακτηριστική ως προς τις αντιθέσεις στο μείγμα διαχείρισης ήταν η συμφωνία των εννέα σοσιαλδημοκρατών ηγετών για την ανάγκη να χρησιμοποιηθούν «με ευελιξία όλα τα περιθώρια» του Συμφώνου Σταθερότητας, για τον καθορισμό των επενδύσεων που περιλαμβάνονται ή όχι στις κρατικές δαπάνες, σύμφωνα με την ιταλική πρόταση. «Οι σοσιαλδημοκράτες συμφώνησαν ότι το σχήμα "μεταρρυθμίσεις έναντι χρόνου για τη μείωση των ελλειμμάτων" πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλους», δήλωσε από την πλευρά του ο Ζ. Γκάμπριελ.
Ο βασικός άξονας στο παζάρι για τη λεγόμενη χαλάρωση του κανονιστικού πλαισίου περιστρέφεται γύρω από την «ευελιξία» του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας, που σύμφωνα και με την ετήσια έκθεση του ΔΝΤ για την Ευρωζώνη, θα «πρέπει να απλοποιηθεί», ώστε να ενισχυθεί η καπιταλιστική «ανάπτυξη». Από σειρά χωρών της Ευρωζώνης ασκούνται πιέσεις να μην υπολογίζονται στα παραγόμενα ελλείμματα ορισμένες κρατικές δαπάνες, προκειμένου να εξασφαλίζονται επιπλέον κονδύλια για τη στήριξη των μονοπωλίων τους.
