Δεν περνά μέρα χωρίς μια είδηση από τον κλάδο του Τουρισμού, που να προσπαθεί να μας πείσει ότι επιτέλους ανακαλύφθηκε το ελληνικό «ελντοράντο» κι αυτό δεν είναι άλλο από τον ήλιο και τη θάλασσα, τις γαλάζιες παραλίες και το πλήθος των τουριστικών καταλυμάτων. Τι σχέση έχει όλο αυτό με το δικαίωμα του λαού στην αναψυχή; Η απάντηση έχει ήδη καταγραφεί σε πρόσφατη ανακοίνωση του ΚΚΕ: «Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση και οι μεγαλοξενοδόχοι πανηγυρίζουν για τα ρεκόρ αφίξεων και την ανάπτυξη στον τουρισμό, η πλειοψηφία του λαού δεν μπορεί να κάνει ούτε μια ημέρα διακοπές, γιατί το εισόδημα είναι τσακισμένο, ενώ οι τιμές σε εισιτήρια και δωμάτια απλησίαστες, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού δουλεύουν με εξοντωτικά ωράρια και με μεροκάματα πείνας, ενώ οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου κλείνουν η μία μετά την άλλη. Ολα αυτά αναδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη, για την οποία μιλάνε η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, δε συνεπάγεται ανακούφιση του λαού ούτε ανακοπή των αντιλαϊκών μέτρων».
Στο λαμπερό «παραμύθι» που λέγεται Τουρισμός με τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούν ξενοδόχοι και κυβέρνηση περί νέων θέσεων εργασίας, το μόνο πραγματικό είναι τα τεράστια έσοδα - κέρδη των μονοπωλίων του κλάδου, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Πέρυσι επισκέφθηκαν την Ελλάδα 17,9 εκατομμύρια τουρίστες και τα άμεσα έσοδα ήταν 11,9 δισ. ευρώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) και των στοιχείων του Κέντρου Τεκμηρίωσης του Ελληνικού Τουρισμού (ΚΤΕΤ).
Ποιος καρπώθηκε τα κέρδη; Σίγουρα όχι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό που δουλεύουν όλο και πιο φτηνά. Ούτε φυσικά οι μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο. «Τα λεφτά πήγαν στα λεφτά» δηλαδή στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο τουρισμό διότι η κρίση δεν είναι για όλους. Αλλωστε σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων την περίοδο 2009 έως 2013 άνοιξαν 914 νέα ξενοδοχεία, το 73% των οποίων εντάσσεται στις τρεις υψηλότερες κατηγορίες, ενώ διέκοψαν τα λειτουργία τους 613 μονάδες συνολικής δυναμικότητας 34.480 κλινών, από τις οποίες μόνο το 3% προερχόταν από τις υψηλές κατηγορίες.
Για φέτος προβλέπουν ότι τα συνολικά έσοδα από τον Τουρισμό θα φτάσουν τα 13 δισ. ευρώ. Σε αυτό το μεγάλο φαγοπότι όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι βρίσκουν δουλειά (πέρσι που ήταν χρονιά ρεκόρ της πεντακονταετίας για τον Τουρισμό απασχολήθηκαν 3,5% λιγότεροι εργαζόμενοι).
Σε αυτό το μεγάλο φαγοπότι που βασίζεται στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν κάνουν διακοπές, οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό έτσι κι αλλιώς δεν κάνουν διακοπές. Είναι ενδεικτικά τα στοιχεία για τον εποχικό εργαζόμενο που δουλεύει στον Τουρισμό για 5 μήνες και παίρνει συνολικά 3.500 - 4.000 ευρώ για να βγάλει 12 μήνες υποχρεώσεων. Δεν έχει τη δυνατότητα ούτε το χειμώνα που δεν δουλεύει να κάνει πραγματικές διακοπές που θα τού προσφέρουν ξεκούραση και αναψυχή, γιατί τα χρήματα δεν τού φτάνουν ούτε για να ζήσει.
Συνολικά για τους εργαζόμενους το δικαίωμα, η βαθιά ανάγκη τους για διακοπές και ξεκούραση έχει γίνει πολυτέλεια.
Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το 2013 οι αφίξεις τουριστών αυξήθηκαν κατά 15,4%, οι διανυκτερεύσεις κατά 14,5% και οι εισπράξεις κατά 18,1%. Την ίδια περίοδο το 40% των εργαζομένων στη χώρα δεν έκανε διακοπές κι όσοι έκαναν μέτρησαν μέχρι δεκάρας τα διόδια, τα καύσιμα, τα εισιτήρια για να τα βολέψουν 4-5 μέρες στη θάλασσα.
Αυτοί, δηλαδή που παράγουν τον πλούτο, πρέπει να χρυσοπληρώσουν και για τις διακοπές που χρειάζονται για να αναπληρώνουν την εργατική τους δύναμη. Για τους καπιταλιστές, οι διακοπές, οι παραλίες, τα μέσα μεταφοράς, η ζωή των εργαζομένων είναι στοιχεία αξιοποίησης για να βγάλουν κέρδη. Ενας μισθός δε φτάνει για μια βδομάδα διακοπών, ακόμα και ένα μπάνιο στην παραλία κοστίζει όσο ένα μεροκάματο. Στα πλαίσια της φετεινής έρευνας του "Ρ" για το δικαίωμα των εργαζομένων στις διακοπές ενδεικτικό το ρεπορτάζ που παρουσιάζουμε σήμερα από παραλίες της Αττικής, όπου καταφεύγουν χιλιάδες άνθρωποι για λίγες ώρες ξεκούρασης (σε επόμενα φύλλα θα παρουσιάσουμε κι άλλα στοιχεία που αφορούν τόσο το κόστος των διακοπών, όσο και τις συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό).
