Της Κάλι Καρά
«Μας στέρησαν τα πάντα, μας στέρησαν τη δουλειά και την αξιοπρέπειά μας, μας εξέθεσαν στα μάτια των παιδιών μας» λένε οι απολυμένες καθαρίστριες, που από τον περασμένο Αύγουστο βιώνουν τον εφιάλτη της ανεργίας δίνοντας αγώνα για να δικαιωθούν.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου να κάνει δεκτή την αίτηση του υπουργείου που ζητούσε να ανασταλεί η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, σημαίνει ότι οι γυναίκες αυτές και τα παιδιά τους θα μείνουν χωρίς μεροκάματο έως την συζήτηση της αίτησης αναίρεσης του υπουργείου στις 23 Σεπτεμβρίου.
Άλλη μία δικαστική απόφαση που αποδεικνύει ότι οι κυβερνήσεις βρίσκουν τρόπους να ξεπερνούν δικαστικές αποφάσεις, όταν δεν τους είναι αρεστές. Και ότι αφού στην αστική δημοκρατία νομοθετεί η κυρίαρχη τάξη και όχι ο λαός, οι νόμοι δεν θα δικαιώσουν ποτέ τους εργαζομένους.
Αντάμα με τις δικαστικές αποφάσεις η κρατική βία με τα ματ, τα κλομπς και τα άλλα σχετικά που θα σπάσουν και κεφάλια για να συνετίσουν, να προειδοποιήσουν ότι το ταξικό κράτος είναι εδώ για να επιβάλλει την κοινωνική συνοχή. Δηλαδή για τους εργαζόμενους όπου κυριαρχεί η ανεργία, η εκ περιτροπής και απλήρωτη εργασία, οι μειώσεις μισθών μέχρι εκεί που δεν παίρνει, «η κοινωνική συνοχή» σημαίνει σκύψτε κι άλλο το κεφάλι για να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο οι μεγαλοεργοδότες, τα μονοπώλια.
Η ταξική «σκούπα» της κυβέρνησης ενάντια στις καθαρίστριες ας προβληματίσει όλες τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας που τους έχουν αρπάξει τη μπουκιά από το στόμα της οικογένειάς τους και των παιδιών τους. Το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» δεν θα κριθεί στα δικαστήρια, αλλά θα επιβληθεί με τη μαζική και οργανωμένη πάλη του λαού, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ και να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη μόνιμη και αξιοπρεπή δουλειά, για όλους.
