Η επιτυχία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου την 1η Νοέμβρη, στηρίχτηκε στη δουλειά εκατοντάδων σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Επιτροπών Αγώνα, αλλά και στη δράση που ανέπτυξαν οι άλλες συσπειρώσεις της Κοινωνικής Συμμαχίας και οι οργανώσεις που τις συγκροτούν.
Αντίστροφα, η προετοιμασία του συλλαλητηρίου συνέβαλε, ως ένα βαθμό, στο να βελτιωθεί η λειτουργία και η παρέμβαση αυτών των οργανώσεων στο χώρο τους, είτε πρόκειται για εργατικά σωματεία και Ενώσεις των ΕΒΕ, είτε για Συλλόγους Γυναικών, συνδικαλιστικά όργανα των αγροτών ή των φοιτητών.
Η μελέτη και ανάδειξη αυτής της πείρας βοηθάει τη δουλειά στο κύριο, που είναι η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και η προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη και τις φτωχές λαϊκές δυνάμεις της πόλης και της υπαίθρου σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Η κοινή δράση του ΠΑΜΕ με την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ συμβάλλει ουσιαστικά σε αυτήν την κατεύθυνση. Το πανελλαδικό συλλαλητήριο, έγινε προσπάθεια, να προετοιμαστεί και να δουλευτεί πάνω σε αυτήν τη βάση.
Το ΠΑΜΕ πήρε την πρωτοβουλία για την 1η Νοέμβρη. Απευθύνθηκε σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τις κάλεσε να συμμετάσχουν με αποφάσεις τους, να δουλέψουν για την επιτυχία της πανελλαδικής κινητοποίησης, μέσα από ένα δίμηνο δράσης, με αιχμή τα προβλήματα των ανέργων, που πλέον υπάρχουν σε κάθε λαϊκό σπίτι. Το ίδιο κάλεσμα απηύθυνε το ΠΑΜΕ στις οργανώσεις των ΕΒΕ, των αγροτών, των γυναικών, της νεολαίας. Ακολούθησε κοινή σύσκεψη των δυνάμεων της «κοινωνικής συμμαχίας», με θέμα την οργάνωση του συλλαλητηρίου και ξεκίνησε η προσπάθεια να χτιστεί η επιτυχία του «από τα κάτω».
Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς είναι λίγο - πολύ γνωστό σε ό,τι αφορά τα εργατικά σωματεία. Σημαντικά, όμως, είναι και τα όσα έγιναν με πρωτοβουλία της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ και του ΜΑΣ στους αντίστοιχους χώρους.
Κάθε μάχη και ένα βήμα παραπέρα
Η δουλειά τους δεν ξεκίνησε από το μηδέν. Την περίοδο που αποφασιζόταν το συλλαλητήριο, οι αυτοαπασχολούμενοι, με πρωτοβουλία της ΠΑΣΕΒΕ, βρίσκονταν σε κινητοποιήσεις για τα χρέη στον ΟΑΕΕ και τις απειλές για κατασχέσεις. Οι αγρότες συζητούσαν την ανάγκη ενός νέου γύρου κινητοποιήσεων, στη βάση των προβλημάτων που προσθέτει η εφαρμογή από το 2015 της νέας ΚΑΠ. Η ΟΓΕ, ανάμεσα σε άλλα, διαμόρφωνε πρόγραμμα παρεμβάσεων για τα ζητήματα της Υγείας, ενώ διεργασίες γίνονταν και στα ΑΕΙ - ΤΕΙ.
Το σύνθημα που έριξε το ΠΑΜΕ «Δε θα ζήσουμε με ψίχουλα» αφορά κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Αφορά τον αυτοαπασχολούμενο, που συνθλίβεται από τα μονοπώλια, χτυπιέται από την κρίση και αναγκάζεται να κλείσει το μαγαζί του, ή σταματάει να πληρώνει τις εισφορές στο Ταμείο του, με αποτέλεσμα να χάνει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αυτός και η οικογένειά του. Αφορά τον φτωχό αγρότη, που το κράτος τον «κοπανάει» με το νέο Φορολογικό, οι βιομήχανοι των τροφίμων με τις χαμηλές τιμές παραγωγού, οι πολυεθνικές των αγροτικών - κτηνοτροφικών εφοδίων με τις τιμές που εκτοξεύουν το κόστος της παραγωγής.
Αφορά ακόμα τις γυναίκες, τα μεγαλύτερα θύματα της ανεργίας, των περικοπών στις ελάχιστες δομές Πρόνοιας που έχουν απομείνει, των περικοπών στην Υγεία. Τη νεολαία των λαϊκών στρωμάτων, που την τσακίζει η ανεργία και συνθλίβεται στα γρανάζια του σχολείου και του πανεπιστημίου της αγοράς. Που πουλάει την εργατική της δύναμη για 200 και 300 ευρώ, σε θέσεις υποαπασχόλησης και ημιαπασχόλησης, μερικής και βραχύχρονης εργασίας. Αφορά, όμως, και τους συνταξιούχους, που επιβιώνουν, κυριολεκτικά, με ψίχουλα και από το πενιχρό τους εισόδημα προσπαθούν να βοηθήσουν παιδιά και εγγόνια.
Με αυτό το περιεχόμενο και με αιχμή τα ιδιαίτερα προβλήματα σε κάθε χώρο, άνοιξε η συζήτηση σε Ενώσεις των ΕΒΕ, Συλλόγους και Ομάδες Γυναικών, στα Συντονιστικά και τους Συλλόγους των αγροτών, σε φοιτητικούς και σπουδαστικούς Συλλόγους. Σε πολλές περιπτώσεις, κύρια στους ΕΒΕ, έγινε πετυχημένη προσπάθεια να συζητηθεί και να αποφασιστεί η συμμετοχή στο συλλαλητήριο μέσα από γενική συνέλευση. Με τη συμβολή των δυνάμεων που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ, άνοιξε η κουβέντα για την αναγκαιότητα της Λαϊκής Συμμαχίας, συζητήθηκε το κοινό πλαίσιο της κινητοποίησης και τα ιδιαίτερα αιτήματα του κάθε χώρου.
Επόμενος σταθμός η απεργία
Η δουλειά έφερε αποτέλεσμα. Χωρίς να είναι το απόλυτο κριτήριο, αποφάσεις για συμμετοχή στο συλλαλητήριο πήραν 121 φορείς των ΕΒΕ, 114 Σύλλογοι Γυναικών και Ομάδες της ΟΓΕ, πάνω από 70 φοιτητικοί Σύλλογοι, εκατοντάδες Επιτροπές Αγώνα, δεκάδες επιτροπές ετών και εξαμήνων καθώς και δεκάδες αγροτοκτηνοτροφικοί Σύλλογοι και Επιτροπές Αγώνα των αγροτών.
Ολα αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν και ως ελπιδοφόρα μηνύματα για τις δυνατότητες που υπάρχουν, οι εργαζόμενοι, ο λαός να συσπειρωθούν σε κοινή κατεύθυνση της πάλης ενάντια στον πραγματικό τους αντίπαλο: τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, την εξουσία τους, τις κυβερνήσεις τους, τα κόμματά τους.
Από διαφορετικές μεριές, η έντονη δραστηριότητα που αναπτύχθηκε το προηγούμενο δίμηνο συνέκλινε στον ίδιο σκοπό, στοχοποιούσε τον ίδιο αντίπαλο, πρόβαλλε ένα κοινό πλαίσιο αιτημάτων που διαμορφώθηκαν με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, και όχι τις αντοχές της οικονομίας και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, σε αντιπαράθεση με τη γραμμή που υπηρετούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της πλειοψηφίας.
Η διαδικασία αυτή, στο βαθμό που θα ωριμάζει, μπορεί να έχει και πολιτική επίδραση, να συμβάλει στη διαμόρφωση ταξικού - κοινωνικού κριτηρίου απέναντι στα πολιτικά κόμματα και τις συμμαχίες που διαμορφώνουν, να δημιουργεί «ένστικτο απεγκλωβισμού» από τις πολύμορφες προσπάθειες, τμήματα των εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων να μπαίνουν κάτω από τη σημαία του κεφαλαίου με διάφορες εκδοχές.
Ετσι φτάσαμε στο συλλαλητήριο της 1ης του Νοέμβρη, που κατέγραψε μαζική συμμετοχή και διευρυμένη συσπείρωση. Η επιτυχία του συλλαλητηρίου και κυρίως η δουλειά που προηγήθηκε αφήνουν παρακαταθήκη και δημιουργούν καλύτερες προϋποθέσεις για την ανασυγκρότηση του κινήματος και το δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Επόμενο βήμα είναι η πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη και εκεί πρέπει να χτυπήσουν τώρα όλα τα σφυριά.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
