Αποκαλυπτική η λίστα του υπουργείου με τα θέματα των εργασιών που καλούνται να εκπονήσουν οι σπουδαστές στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης
Η περικοπή κρατικών δαπανών, η δημιουργία προϋποθέσεων για τη διεύρυνση παλιών και την εύρεση νέων πεδίων κερδοφόρας επιχειρηματικής δράσης, καθώς και η διαχείριση της φτώχειας, είναι οι άξονες πάνω στους οποίους ζητείται από τους σπουδαστές της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης να εκπονήσουν ομαδικές εργασίες.
Οι εργασίες αυτές ζητήθηκαν αφού πρώτα οι σπουδαστές απέρριψαν σε γενική τους συνέλευση την πρόταση του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Γ. Κατρούγκαλου να εκπονήσουν μελέτη για την «κινητικότητα» των δημόσιων υπαλλήλων, την οποία στη συνέχεια θα αξιοποιούσε το υπουργείο για τη χάραξη πολιτικής. Ιδωμένες μέσα από αυτό το πρίσμα, οι εργασίες που τώρα ζητούνται από τους σπουδαστές περιγράφουν ορισμένους από τους βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε ό,τι αφορά τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης.
Αντικείμενα των εργασιών είναι:
1. «Το πλαίσιο διευκόλυνσης της κοινωνικής επιχειρηματικότητας στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση», «Ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στην αστική και περιφερειακή ανάπτυξη. Συμπράξεις τρίτου τομέα και Τοπικής/Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, με στόχο την αξιοποίηση των "Σχεδίων Ολοκληρωμένης Αστικής Παρέμβασης"».
Οι εργασίες στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης περιγράφουν τους άξονες των επόμενων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στο κράτος
Δηλαδή ζητείται από τους σπουδαστές να προτείνουν τρόπους για την αποτελεσματικότερη προώθηση των λεγόμενων Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (Κοιν.Σ.Επ.) και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που και οι δύο - με διαφορετικούς τρόπους - «νομιμοποιούν» και στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και τομέων. Αποτελούν ταυτόχρονα το όχημα για συνολικότερες ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων στην Τοπική Διοίκηση, στο πλαίσιο της ανακύκλωσης της ανεργίας και της αναδιανομής της φτώχειας.
2. «Αξιολόγηση της πιλοτικής εφαρμογής του προγράμματος του Εγγυημένου Κοινωνικού Εισοδήματος», «Διαμόρφωση προτάσεων πολιτικής για την καλύτερη στόχευση των ευάλωτων ομάδων», «Καταγραφή των κοινωνικών παροχών».
Το ζητούμενο είναι να εξειδικευτούν τα κριτήρια στη βάση των οποίων θα δίνονται στο μέλλον οι περιορισμένες προνοιακές ή άλλου είδους παροχές, ώστε να εφαρμοστεί πιο αποτελεσματικά η πολιτική διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Κομμάτι αυτής της πολιτικής είναι και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που θεσμοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση και φιλοδοξία τους είναι να αποτελέσει την «ομπρέλα» για όλα τα προνοιακά επιδόματα, που θα πρέπει να περικοπούν κι άλλο, βάσει των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ. Ταυτόχρονα, επιδιώκεται τα άτομα που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας να αποτελέσουν μια εφεδρεία ικανή να εντάσσεται παροδικά στην αγορά εργασίας, ανάλογα με τις ανάγκες και τα σκαμπανεβάσματα της καπιταλιστικής οικονομίας.
3. «Ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα», «Αξιολόγηση των δράσεων διευκόλυνσης της επιχειρηματικότητας στο δήμο Αθηναίων», «Επιχειρηματικές ιδέες για νέες επιχειρήσεις και πηγές χρηματοδότησής τους με σύνδεση στην τουριστική και πολιτιστική ανάπτυξη».
Πέρα από τους επιμέρους στόχους, ο γενικότερος στόχος είναι η ανεύρεση νέων πεδίων κερδοφόρας επιχειρηματικής δράσης, η ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης δήμων σε συνεργασία με ιδιώτες κ.ά. Ακόμα, στόχος είναι η ανάπτυξη επιχειρήσεων που με το μανδύα του «κοινωνικού» φορέα θα δημιουργούν τους όρους για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, απ' όπου το κράτος δεν έχει αποσυρθεί πλήρως μέχρι τώρα.
4. «Επισκόπηση δαπανών σε όλες τις μη μισθολογικές και συνταξιοδοτικές δαπάνες της γενικής κυβέρνησης για εντοπισμό εξοικονομήσεων», «Εντοπισμός περαιτέρω εξοικονομήσεων στο χώρο της Υγείας», «Προβλέψεις για τα έσοδα που αναμένονται από ασφαλιστικές εισφορές και ρυθμίσεις οφειλών στον ΟΑΕΕ».
Εδώ ο στόχος είναι προφανής: Ενώ οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο έχουν υποστεί μεγάλες περικοπές, έχουν συρρικνωθεί δημόσιες δομές στην Υγεία και την Παιδεία, σε βάρος του λαού, το ζητούμενο των εργασιών είναι η μελέτη για παραπέρα περικοπές και νέο χτύπημα δικαιωμάτων! Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η εργασία για τον ΟΑΕΕ. Μάλιστα, καθόλου συμπτωματικά, το υπουργείο Οικονομικών ζητά προβλέψεις για τα έσοδα του ταμείου προκειμένου να καταρτίσει το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2016 - 2019»!
5.Τέλος, ζητούνται μια σειρά εργασίες που αφορούν τη βελτίωση της διοικητικής ικανότητας των δήμων.
Από τις εργασίες αυτές ζητείται ουσιαστικά να συμβάλουν στη διαμόρφωση του πλαισίου «αξιολόγησης» των δήμων, ως προς το αν προωθούν και εφαρμόζουν αποτελεσματικά ευρωενωσιακές πολιτικές.
Τι προβλέπει το νέο νομοσχέδιο για το Δημόσιο
Στη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης τέθηκε το νομοσχέδιο με τον τίτλο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης - καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και ηλεκτρονική διακυβέρνηση - αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις».
Οι στοχεύσεις αποκαλύπτονται από τον ίδιο τον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γ. Κατρούγκαλο, ο οποίος σε έγγραφη πρόσκλησή του στη ΓΣΕΕ «σχετικά με τη Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης» αναφέρει: «Η μεταρρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί μόνο στην βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών αλλά και να μετατρέψει τη διοίκηση σε μοχλό ανασυγκρότησης της οικονομίας και στήριξης της επιχειρηματικότητας». Δηλαδή, να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της καπιταλιστικής οικονομίας, στηρίζοντας τους κεφαλαιοκράτες.
Σχετικά με τους εργαζόμενους στο Δημόσιο διαχωρίζει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) σε «γενικές» και «ειδικές» (άρθρο 5). Οι γενικές ΣΣΕ, οι οποίες είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ Δημοσίου και ΑΔΕΔΥ, «ρυθμίζουν τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης και της αμοιβής όλων των υπαλλήλων». Από την άλλη, δεν επιτρέπονται οι διαπραγματεύσεις για τους μισθούς στις ειδικές ΣΣΕ, μεταξύ των αρμόδιου δημόσιου φορέα και των Ομοσπονδιών του Δημοσίου. Αντικείμενο αυτών των συμβάσεων είναι αποκλειστικά οι συνθήκες απασχόλησης. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι στο σχέδιο νόμου υπάρχει η εξής ρύθμιση: «Στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μπορεί να συνομολογείται ρήτρα ειρήνης για συγκεκριμένα ζητήματα»! Με άλλα λόγια, ρήτρα ταξικής συνθηκολόγησης.
Για το πειθαρχικό δίκαιο, το σχέδιο νόμου καταργεί τις διατάξεις που θεσμοθέτησαν την αυτοδίκαιη αργία πριν ακόμα ξεκινήσει πειθαρχικός έλεγχος. Επαναφέρει το πειθαρχικό δίκαιο που όριζαν οι νόμοι 3527 και 3584 του 2007, εξακολουθώντας ωστόσο να διατηρεί τον αντιδραστικό και αυταρχικό του χαρακτήρα, στοιχείο του οποίου είναι η απαγόρευση στους εργαζόμενους του Δημοσίου να αμφισβητούν τους νόμους του κράτους κ.ά.
Για την επαναπρόσληψη εργαζομένων
Για τους εργαζόμενους που απασχολούνται στο Δημόσιο με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) προβλέπεται η μονιμοποίησή τους. Ωστόσο δεν γίνεται ξεκάθαρο αν αφορά το σύνολό τους, καθώς η κυβέρνηση μιλά για 40 χιλιάδες ΙΔΑΧ ενώ υπάρχουν 48.000. Ακόμα υπάρχει η πιθανότητα χειροτέρευσης της μισθολογικής και ασφαλιστικής τους κατάστασης. Σε κάθε περίπτωση στο σχέδιο νόμου η κυβέρνηση παραδέχεται ρητά ότι η μονιμοποίησή τους - η οποία δεν προκαλεί δημοσιονομική επιβάρυνση - γίνεται για να διευκολύνει το θεσμό της κινητικότητας.
Ακόμα, προβλέσε καμία περίπτωση δεν ικανοποιεί το αίτημα για επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων με πλήρη δικαιώματα.πεται η επαναπρόσληψη ατόμων που είχαν ενταχθεί σε διαθεσιμότητα και απολύθηκαν ή βρίσκονται ακόμα σε διαθεσιμότητα. Και εδώ υπάρχουν ασάφειες. Το σύνολο αυτών εκτιμάται ότι φθάνει τις 7.000, όμως η κυβέρνηση μιλά για επαναπρόσληψη 3.920. Ενα άλλο ζήτημα είναι ότι προβλέπεται η επαναφορά διαθεσίμων σε προσωποπαγείς και όχι οργανικές θέσεις. Αυτό σημαίνει πως όταν αποχωρήσει ο εργαζόμενος από την υπηρεσία τότε η θέση καταργείται και συνεπώς συρρικνώνεται η υπηρεσία.
Παράλληλα, υπάρχουν κατηγορίες εργαζομένων οι οποίες μένουν «απέξω». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι περίπου 3.000 εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» οι οποίοι δουλεύουν με ετήσιες συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται επί 12 χρόνια. Παρά τις υποσχέσεις που είχε δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, για μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου και μονιμοποίηση των δομών του προγράμματος, το Συντονιστικό τους μόλις προχτές κατήγγειλε τον εμπαιγμό της κυβέρνησης, που αρνείται να δώσει οριστική λύση, όπως προέκυψε από τις συναντήσεις που έχει με τα αρμόδια υπουργεία.
Απέξω φαίνεται να μένουν και 300 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών (είναι διαφορετική περίπτωση από τις 600 που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα) που δούλευαν για 10 ολόκληρα χρόνια, με μηνιαίες συμβάσεις έργου και απολύθηκαν το 2013. Και αυτές οι εργαζόμενες φαίνεται ότι υφίστανται τον κυβερνητικό εμπαιγμό παρά και τη δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι συμβάσεις τους υπέκρυπταν εξαρτημένη απασχόληση. Από τα παραπάνω γίνεται καθαρό ότι η κυβέρνηση Συνεχίζονται κινητικότητα - «αξιολόγηση»
Με το σχέδιο νόμου η κυβέρνηση, πιστή στις δεσμεύσεις προς την ΕΕ και τους δανειστές, προωθεί την κινητικότητα, που συνδέεται με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την εξοικονόμηση οικονομικών πόρων, κυρίως από το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος». Στο επιχείρημα ότι η κινητικότητα εξυπηρετεί την κάλυψη κενών, η απάντηση είναι πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω μαζικών προσλήψεων μόνιμου προσωπικού και μέσω εθελοντικών μετατάξεων.
Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και το εργαλείο της «αξιολόγησης» δομών και προσωπικού, που επίσης η κυβέρνηση διατηρεί. Χαρακτηριστικό του ρόλου της «αξιολόγησης» είναι το ότι στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου γίνεται λόγος για επανασύσταση υπηρεσιών «που είχαν καταργηθεί χωρίς να έχει προηγηθεί διαδικασία αξιολόγησης». Ετσι, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να καταργηθούν εκ νέου αυτές ή άλλες υπηρεσίες, αν τηρηθεί ο όρος της «αξιολόγησης». Τέλος, το σχέδιο νόμου προβλέπει την κατάργηση της επίταξης προσώπων και υπηρεσιών.
Από τα παραπάνω αναδεικνύεται πως το σχέδιο νόμου δεν ικανοποιεί βασικά αιτήματα των εργαζομένων, όπως η επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων και η επανατοποθέτηση όλων των διαθεσίμων, η κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας κ.ά. Βάση του αποτελεί «η αρχή της συνέχειας του κράτους», όπως είχε πει και ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, δηλαδή ενός κράτους στην υπηρεσία του κεφαλαίου.
Ενώ η ΟΛΜΕ έχει ήδη αποφασίσει κινητοποίηση στις 23 Μάρτη για την άμεση επαναπρόσληψη όλων, στη χτεσινή συνεδρίαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ) έκριναν ότι το νομοσχέδιο είναι σε θετική κατεύθυνση και ότι πρέπει «να πάει γρήγορα για ψήφιση με τις αναγκαίες βελτιώσεις». Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν η ΠΑΣΚΕ και οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
