Λέει η κυβέρνηση: «Εχω κόκκινες γραμμές στη διαπραγμάτευση. Γι' αυτές με εξέλεξε κυβέρνηση ο λαός». Αμέσως μετά, όμως, λέει ότι, αν οι διαπραγματεύσεις οδηγηθούν σε σημείο που παραβιάζονται αυτές οι «κόκκινες γραμμές», τότε θα προσφύγει σε δημοψήφισμα, για να αποφασίσει ο λαός αν θα υπάρξει συμφωνία με αυτούς τους όρους ή όχι. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των «κόκκινων γραμμών» της κυβέρνησης, αυτό που προκύπτει είναι ότι τις επινόησε μόνο και μόνο για να κερδίσει τις εκλογές. Για να παραπλανηθεί, δηλαδή, ο κόσμος ότι υπάρχει δυνατότητα με άλλη κυβέρνηση να καταλήξει η διαπραγμάτευση σε αποτέλεσμα που συμφέρει το λαό. Τώρα που επιβεβαιώνεται ότι ούτε τα ψίχουλα που έταζε προεκλογικά δεν μπορεί να υλοποιήσει, το γυρνάει στο «τσάμικο» και λέει ότι πρέπει ο λαός να αποφασίσει για τη συμφωνία, υπό το βάρος των εκβιασμών που κορυφώνονται σε βάρος του απ' όλες τις μεριές. Τι επιβεβαιώνεται; Οτι η μοναδική «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης είναι το συμφέρον του κεφαλαίου. Και πως δε διστάζει να κάνει το λαό συνένοχο στην υλοποίηση μιας συμφωνίας που του φορτώνει νέα βάρη...
