Μην παραδοθείς...

Μην παραδοθείς...

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΕ - CELAC Προς ενίσχυση των δεσμών των μονοπωλιακών ομίλων


Πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες

Από την 1η Σύνοδο ΕΕ - CELAC στο Σαντιάγο της Χιλής
Από την 1η Σύνοδο ΕΕ - CELAC στο Σαντιάγο της Χιλής
Σήμερα και αύριο πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες η δεύτερη Συνάντηση ΕΕ και Κοινότητας Χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC), με την αναμενόμενη συμμετοχή 61 ηγετών κρατών (28 της ΕΕ και 33 της CELAC), που αντιστοιχούν σε συνολικό πληθυσμό άνω του ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων (511.438 εκατομμύρια και 624.596 εκατομμύρια κάτοικοι, αντίστοιχα). Στις εργασίες της Συνόδου θα συμμετάσχει ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, ενώ χτες, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, συμμετείχε στην υπουργική συνάντηση ΕΕ - CELAC, η οποία προηγήθηκε της Συνόδου Κορυφής.

Μερικά οικονομικά στοιχεία

Η CELAC, που αποτελεί μια διακρατική καπιταλιστική ένωση (παρά τη συμμετοχή της Κούβας), ιδρύθηκε το 2010 και ως σύνολο (φυσικά με μεγάλες διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα) αποτελεί τον 5ο εμπορικό εταίρο της ΕΕ μετά τις ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία και Ελβετία.
Η ΕΕ κυρίως εισάγει πρώτες ύλες και αγροτικά προϊόντα από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής και εξάγει μηχανήματα, συσκευές, οχήματα, χημικά προϊόντα, με το εμπορικό ισοζύγιο να είναιπλεονασματικό για την ΕΕ κατά 12 δισ. ευρώ. Τα ευρωενωσιακά μονοπώλια είναι στην πρώτη θέση σε άμεσες ξένες επενδύσεις στην περιοχή της CELAC, με συνολικό ύψος 504 δισ. ευρώ, ενώ τα μονοπώλια από τις χώρες της CELAC έχουν επενδύσεις στην ΕΕ ύψους 135,5 δισ. ευρώ (και βέβαια ξεχωρίζουν οι «γίγαντες» της περιοχής, Βραζιλία, Μεξικό, Αργεντινή). Αν και τα τελευταία χρόνια από το 2009, λόγω της καπιταλιστικής κρίσης υπήρξε μια συγκράτηση στις εμπορικές συναλλαγές των δύο φορέων, αυτές σημειώνουν μια σχετική άνοδο το 2013 και το 2014.

Εντονος ο ανταγωνισμός για τις «μπίζνες» στην περιοχή

Η τωρινή Σύνοδος έχει ως κεντρικό θέμα: «Μοιραζόμαστε το κοινό μας μέλλον: Δουλεύοντας για ευημερούσες, συνεκτικές και διατηρήσιμες κοινωνίες για τους πολίτες μας» και θα πλαισιωθεί από συναντήσεις επιχειρηματιών και συζητήσεις για διεθνή ζητήματα. Βεβαίως, πίσω από τις βαρύγδουπες διατυπώσεις κρύβεται η προσπάθεια των αστικών τάξεων, μέσα από τη συνεργασία και τον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών τους ομίλων να προωθήσουν τα συμφέροντά τους έναντι άλλων ανταγωνιστών που επίσης έχουν στο στόχαστρό τους τον πλούτο που παράγουν οι λαοί των δύο περιοχών.
Και οι ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία αναπτύσσουν τα σχέδιά τους στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, με μεγάλα έργα όπως η λεγόμενη διηπειρωτική σιδηροδρομική γραμμή από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό, το Κανάλι στη Νικαράγουα, όπου πρωτοστατούν κινέζικα μονοπώλια. Ταυτόχρονα, μια σειρά από διακρατικές συμφωνίες και ενώσεις κάθε είδους αναπτύσσονται στην περιοχή. Από την ΝAFTA (τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικού), την Κοινή Αγορά του Νότου Mercosur (που περιλαμβάνει τις Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα), έως τη Διειρηνική Συνεργασία Transpacific Partnership - TTP(βρίσκεται σε πορεία διαπραγματεύσεων και περιλαμβάνει χώρες που βρέχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό, όπως ΗΠΑ, Περού, Κολομβία, Παναμά, Χιλή, που έχουν συνάψει και διμερείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου), αλλά και μια σειρά άλλες ενώσεις. Δηλαδή, είναι πέρα από εμφανές ότι στην περιοχή εντείνεται ο ανταγωνισμός, την ίδια ώρα που είναι επίσης υπό διαπραγμάτευση η λεγόμενη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Στη Συνάντηση, που θα εξετάσει την πορεία των σχέσεων των δύο φορέων από την προηγούμενη Συνάντηση στο Σαντιάγκο της Χιλής, θα συμπροεδρεύουν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ και ο πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ρ. Κορέα, του οποίου η χώρα έχει την κυκλική προεδρία της Κοινότητας.
Στη Σύνοδο, αν και δεν είναι επισήμως στην ατζέντα, αναμένεται να δοθεί έμφαση και στην κατάσταση στη Βενεζουέλα και τις λεγόμενες διώξεις κατά της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση του Ν. Μαδούρο, με αφορμή 2 φυλακισμένους, αντιδραστικούς πολιτικούς που συμμετείχαν και στήριξαν τις λεγόμενες διαμαρτυρίες με ένοπλες συμμορίες, για πέντε μήνες το 2014, που οδήγησαν στο θάνατο 40 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους μελών, στελεχών και οπαδών της κυβέρνησης.