Το ειδησεογραφικό οικονομικό πρακτορείο «Bloomberg» καταγράφει την ενίσχυση των χρηματιστηριακών δεικτών σε Ευρώπη και ΗΠΑ, μετά την κατάθεση της πρότασης της ελληνικής κυβέρνησης προς τους δανειστές. Οπως σημειώνει, στο πακέτο των μέτρων που πρότεινε η κυβέρνηση περιλαμβάνονται σχεδόν όλα τα μέτρα που είχαν προτείνει οι δανειστές και είχαν απορριφθεί στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη.
Μπαίνοντας στο «ψητό» που αφορά το κεφάλαιο, τονίζει πως παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας «παραχώρησε έδαφος», επιμένει ακόμη ότι το χρέος της Ελλάδας απαιτείται να γίνει διαχειρίσιμο μακροπρόθεσμα, ώστε να επιτραπεί η ανάκαμψη της οικονομίας και η έξοδός της από μία κρίση, που μέχρι σήμερα έχει εξαλείψει το 1/4 του συνολικού της μεγέθους. Μέχρι σήμερα, σε αυτήν του τη στάση έχει την αυξανόμενη υποστήριξη των ΗΠΑ, του προέδρου της Κομισιόν, Ντ. Τουσκ, αλλά και του ΔΝΤ.
Το κείμενο φιλοξενεί δήλωση στελέχους του «Peterson Institute» της Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τον οποίο,«σίγουρα βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ σε μία συμφωνία», ενώ στέκεται ιδιαίτερα στην επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Υπογραμμίζει ιδιαίτερα την «αισιοδοξία» που εξέπεμψαν οι αγορές κατά τη χτεσινή μέρα, ένδειξη ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία, καθώς το ευρώ ενισχύθηκε κατά 0,7% έναντι του δολαρίου, ενώ τα 10ετή ομόλογα των χωρών της Ευρωζώνης μειώθηκαν, με χαρακτηριστικότερη κίνηση να καταγράφει προς τα κάτω το ιταλικό, που έπεσε στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 5 εβδομάδων.
Το «Reuters», από την πλευρά του, θέτει το ερώτημα εάν «αυτό που επακολουθεί είναι η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων», καθώς η συνεχιζόμενη κρίση του ευρώ παρέχει στην Ευρώπη μερικά «σκληρά ελληνικά μαθήματα». Κατ' αρχήν, ότι αυτό που ήταν το ζητούμενο, η παραμονή στη νομισματική ένωση, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, σήμερα αποδεικνύεται λιγότερο οικονομικά βιώσιμο. Οπως λέει, η Ελλάδα δε θα έπρεπε να είχε μπει στην Ευρωζώνη το 2001, καθώς δεν πληρούσε τα κριτήρια.
Το 2004, λέει, η Ελλάδα εμφάνισε έλλειμμα στον προϋπολογισμό της, που υπερέβαινε τα όρια που έθετε η νομισματική ένωση, αλλά όλα τα άλλα κράτη-μέλη αρνήθηκαν να αμφισβητήσουν την ιδιότητά της ως μέλος της Ευρωζώνης. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε από την ταχεία είσοδο κερδοσκοπικών κεφαλαίων στο εσωτερικό της.
Η σημερινή κατάσταση, συνεχίζει, αποδεικνύει ότι η Ευρώπη έχει όρια, πως η Ευρωζώνη θα πρέπει να βάλει σε τάξη τα υπάρχοντα όριά της και να εξορθολογίσει τη λειτουργία της, αλλά και οποιαδήποτε συζήτηση για περαιτέρω επέκταση θα πρέπει να σταματήσει, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον.
