Οι πυρκαγιές των τελευταίων ημερών σε περιοχές - φιλέτα της Αττικής που κατέστρεψαν σπίτια, δάση, δασικές εκτάσεις, ενώ κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές, αναδεικνύουν για άλλη μια φορά τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και των τοπικών διοικήσεων. Εχουν θεσπίσει ένα αντιλαϊκό, αντιδασικό νομοθετικό πλαίσιο που οπλίζει το χέρι των εμπρηστών. Γιατί ακριβώς είναι οι νόμοι τους που δίνουν τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί η γη - εμπόρευμα από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι ακριβώς έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στους ορεινούς όγκους, τα δάση, τις δασικές εκτάσεις του Λεκανοπεδίου, εάν κάνει μια μικρή βόλτα σε πρώην καμένες εκτάσεις σε Πεντέλη και Υμηττό. Οικοδομικοί συνεταιρισμοί, μεγάλες εταιρείες, μεγαλοκαταπατητές, έχουν κερδοσκοπήσει αγρίως πάνω στα αποκαΐδια. Κάτοικοι της Βαρυμπόμπης είπαν από την πρώτη στιγμή της φωτιάς της περασμένης Δευτέρας πως κάποιοι έχουν βάλει στο μάτι το κομμάτι γης που κάηκε, γιατί η οικιστική οικονομική του αξία είναι τεράστια. Αλλωστε στον ίδιο χώρο είχε ξεσπάσει φωτιά πριν μερικές εβδομάδες, μέσα στον Ιούλη...
Η ουσία είναι η εξής: Είναι ταξική επιλογή, τα δάση της χώρας μας να παραμένουν απροστάτευτα. Εξ ου και τα τελευταία χρόνια μια νέα σειρά αντιπεριβαλλοντικών νόμων προστέθηκαν στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, προκειμένου να επεκταθεί παραπέρα το πεδίο δράσης του κεφαλαίου σε βάρος δασών και δασικών εκτάσεων, οικοσυστημάτων, φυσικών πόρων, της δημόσιας γης. Κάτι που συνοδεύεται από τη συνεχή υποχρηματοδότηση της Πυροσβεστικής, τις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό. Πιο συγκεκριμένα:
-- Με το νόμο 3818/2010 «θολώνει» ακόμη περισσότερο ο ορισμός του δάσους, επιτρέποντας την αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις.
-- Με το νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), παραχωρούν στο κεφάλαιο δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμούς, παράκτιες περιοχές, ακόμη και τη χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσει (κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης) ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, ανάμεσά τους και μονάδες καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων.
-- Με το νόμο για τη συγκρότηση του «Πράσινου Ταμείου» η διαχείριση του δασικού πλούτου φεύγει από τη Δασική Υπηρεσία και γίνεται από ιδιώτες. Στην ουσία αφαιρείται η αρμοδιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών από τη Δασική Υπηρεσία και παραδίδεται σε εργολάβους.
-- Με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα παρέχεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να εγκαταστήσει τουριστικές, βιομηχανικές και άλλες εγκαταστάσεις του όπου θέλει (ακόμη και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις) και μάλιστα με διαδικασίες - εξπρές κ.ο.κ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Εμπρηστής είναι η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Που στον καπιταλισμό δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Και απέναντι σε όλα αυτά ο λαός πρέπει να παλέψει σήμερα και να διεκδικήσει ενιαίο φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης σε πανελλαδικό επίπεδο με ευθύνη και κεντρικό σχεδιασμό από τη Δασική Υπηρεσία σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους συναρμόδιους φορείς. Μέτρα για ουσιαστική βελτίωση της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων, με έμφαση στην πρόληψη, την ανάπτυξη - διαχείριση του δασικού πλούτου, την προστασία και αξιοποίησή του, προς όφελος του λαού. Ενας αγώνας που θα έχει ξεκάθαρο στόχο να ανατρέψει το σύστημα που έχει μετατρέψει τη γη σε εμπόρευμα.
Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ
