«Ο λαός να μη χάσει άλλο χρόνο»
Στην κατάμεστη αίθουσα του ΚΕΠΑΚΥ (πρώην ΥΕΒ), στην Αλεξανδρούπολη, μίλησε το βράδυ της Κυρακής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, ολοκληρώνονταςτην περιοδεία του σε Ανατολική Μακεδονία - Θράκη. Στην ομιλία του, ο Δ. Κουτσούμπας είπε μεταξύ άλλων:
«Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα και από την Αλεξανδρούπολη για συμπόρευση και συστράτευση με το ΚΚΕ, για την οργάνωση της πάλης, για την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας.
Καλούμε το λαό να κατευθύνει την πάλη του στην αναμέτρηση με τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία των μονοπωλίων, την ΕΕ. Να ανατρέψουμε όλοι μαζί το σκηνικό της άσφαιρης και αποπροσανατολιστικής αντιπαράθεσης του νέου διπολισμού που θέλουν να διαμορφώσουν.
Επιδιώκουμε την ουσιαστική συζήτηση με το λαό, τους εργαζόμενους. Επιζητούμε τη γνώμη, την πείρα – μικρότερη ή μεγαλύτερη – γύρω από το εξής ζήτημα: Πως θα συμβάλλει ο καθένας και η καθεμιά από το δικό του μετερίζι, στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, στο χώρο της νεολαίας, στην ύπαιθρο για να γίνει ένα βήμα στην ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, στην προώθηση αυτού που ονομάζουμε Λαϊκή Συμμαχία.
Μια συμμαχία που πρέπει να συγκροτηθεί από τα κάτω προς τα πάνω, όχι για να κάνει ένα αγώνα «μία από τα ίδια», έναν αγώνα οπισθοφυλακής, έναν αγώνα που οι στόχοι του θα εξαντλούνται σε μια ρηχή κριτική στην κυβέρνηση ή σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μη χάσουμε και τα ελάχιστα που έχουν απομείνει.
Αλλά έναν αγώνα που θα έχει οδηγό και στόχο την πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Που είναι δεμένη με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κατάργηση των μνημονίων διαρκείας και των δανειακών συμβάσεων, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την ανατροπή της εξουσίας τους και τη διεκδίκηση της εργατικής λαϊκής διακυβέρνησης-εξουσίας.
Σε αυτό το δρόμο μπορούν να μπουν και εμπόδια, να υπάρχουν και κατακτήσεις.
Μπροστά μας άλλωστε υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα που δε μπορεί και δεν πρέπει να κρυφτούν κάτω από το «κλίμα ευφορίας» που προσπαθεί να δημιουργήσει η συγκυβέρνηση γύρω από το θέμα της περιβόητης ανάκαμψης.
Ούτε να εγκλωβιστούν σε μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που έχει ως επίκεντρο: ποια κυβέρνηση εντός των τειχών, ποιο μίγμα διαχείρισης της κρίσης μπορεί να εξασφαλίσει την καπιταλιστική ανάκαμψη. Δηλαδή την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που – ακόμη και αν έρθει – για το λαό δε θα σημαίνει βελτίωση της ζωής του.
Η ανάκαμψη δεν θα ωφελήσει το λαό
Σήμερα ο λαός μπορεί να αντιληφθεί ότι η όποια ανάκαμψη επιτευχθεί το επόμενο διάστημα, οι όποιες επενδύσεις γίνουν που διαφημίζει η κυβέρνηση, δε θα βάλουν φρένο στην επιδείνωση αυτών των όρων ζωής και εργασίας.
Ίσα-ίσα οι επενδύσεις θα πατήσουν σε αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, με τους αντεργατικούς νόμους, πριν και μετά το μνημόνιο: τους χαμηλούς μισθούς, τα μεροκάματα πείνας, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Και ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσουν το οξυμένο πρόβλημα της ανεργίας. Πλέον μιλάμε για 1.500.000 ανέργους. Πάνω από το 60% των νέων είναι άνεργοι. Οι θέσεις εργασίας για τις οποίες μιλάει η κυβέρνηση είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και βέβαια θα είναι θέσεις κακοπληρωμένες σε ολιγόμηνα προγράμματα, σε προγράμματα μαθητείας που απλά θα ανακυκλώνουν την ανεργία. Θα είναι ένα χάπι, γιατί θέλουν και αυτοί να συγκρατήσουν τις αντιδράσεις, να μην οξυνθούν, να τις έχουν υπό έλεγχο.
Και εδώ υπάρχουν πολλά παραδείγματα: Πάρτε το παράδειγμα του τουρισμού. Η κυβέρνηση πρόβαλε ότι η φετινή χρονιά ήταν η καλύτερη των τελευταίων χρόνων, ότι υπήρχε ρεκόρ αφίξεων ξένων τουριστών. Την ίδια στιγμή μεγάλες τουριστικές μονάδες απόλυσαν προσωπικό με σχετικά καλύτερα εργασιακά δικαιώματα, για να προσλάβουν νέους μέσα από τα προγράμματα κατάρτισης, απασχόλησης των νέων, που είναι δουλειά γαλέρας.
Ή το παράδειγμα των ναυπηγείων. Μέσα στις επιχειρηματικές συμφωνίες με την Κίνα είναι η κατασκευή με ευνοϊκούς όρους πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινέζικα ναυπηγεία και την ίδια στιγμή τα ελληνικά ναυπηγεία οδηγούνται σε κλείσιμο και το έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, που θα μπορούσε να στηρίξει ένα ενιαίο φορέα ναυπηγοεπισκευής στην Ελλάδα, στην ανεργία.
Τέτοια ανάκαμψη μπορεί να υπάρχει. Δε θα είναι όμως προς όφελος του λαού.
Χώρια που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και την εξέλιξη της ίδιας της κρίσης. Η οικονομική κρίση ξαναχτυπά τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης και θα χτυπήσει πολύ βαθύτερα την ισχυρή Γερμανία στα επόμενα χρόνια. Είναι βέβαιο ότι θα επιδράσει στη Ρωσία, στην Κίνα και αλλού.
Από αυτή λοιπόν τη σκοπιά κάνουμε ως Κόμμα κριτική στην κυβέρνηση και όχι αν θα έρθει ή όχι η ανάκαμψη. Κάποια στιγμή θα έρθει η ανάκαμψη. Όταν μια οικονομία έχει χάσει το 30% του ΑΕΠ, κάποια στιγμή θα ανακάμψει. Ιδιαίτερα όταν έχει γίνει τέτοια υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης, έχει προχωρήσει η συγκέντρωση κεφαλαίου. Αυτός ήταν και ο στόχος του μνημονίου.
Τί λένε τα άλλα κόμματα;
Η στάση των άλλων κομμάτων στο ζήτημα της ανάκαμψης αποδεικνύει ότι οι προτάσεις τους είναι παραλλαγές του ίδιου αντιλαϊκού δρόμου.
Ποια είναι η κριτική των άλλων κομμάτων και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για το θέμα αυτό; Ότι «μνημόνιο και επενδύσεις δεν πάνε μαζί», «ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι επενδύσεις», ότι «είμαστε με τις επενδύσεις της υγιούς επιχειρηματικότητας» και άλλα παρόμοια. Η κριτική του στην κυβέρνηση γίνεται από την ίδια αφετηρία. Όταν μιλάνε για ανάκαμψη εννοούν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Την καπιταλιστική ανάπτυξη , τις καπιταλιστικές επενδύσεις.
Τώρα αν ο ένας προτιμά κάποιους επιχειρηματίες και ο άλλος κάποιους άλλους. Εάν η ΝΔ μιλάει ξεκάθαρα για ιδιωτικοποιήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ για συμπράξεις του - ούτως ή άλλως εμπορευματοποιημένου δημοσίου τομέα - με ιδιώτες η ουσία δεν αλλάζει. Και ποια είναι η ουσία; Ότι οι επενδύσεις γίνονται για το κέρδος και αυτό το κέρδος βγαίνει μέσα από το ξεζούμισμα του λαού.
Έτσι εξασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα για την οποία μιλάνε όλοι. Και την οποία την υπόσχονται στο ΣΕΒ. Και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας.
Οι εξελίξεις με τη ΧΑ δεν πρέπει να βάλουν στην άκρη ούτε για λίγο τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες, δεν πρέπει να κρύψουν «κάτω απ το χαλί» τα προβλήματα, τις δυσκολίες για την καθημερινή επιβίωση. Γιατί η ανεργία είναι εδώ και μεγαλώνει, η φτώχεια, η εξαθλίωση είναι εδώ και φουντώνει.
Οι εξελίξεις με τη ΧΑ, κυρίως δεν πρέπει να μεταθέσουν για αργότερα τη συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει τι και πως θα το αλλάξουμε. Ίσα ίσα ο αγώνας για την αντιμετώπιση την απομόνωση το τσάκισμα της ΧΑ, είναι ενταγμένος στον αγώνα για να πάρει ο λαός μας σήμερα ανάσες επιβίωσης αλλά την ίδια στιγμή να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές που θα κάνουν οριστικά παρελθόν το σύστημα της φτώχειας, της πείνας της ανεργίας και μαζί και τη ΧΑ που είναι γέννημα – θρέμμα του.
Η κοροϊδία με το πρωτογενές πλεόνασμα
Οι ελπίδες για ανακούφιση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που καλλιεργεί η κυβέρνηση, ανακούφιση που θα προέλθει από τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, γρήγορα διαψεύστηκαν με τη δημοσίευση του σχεδίου προϋπολογισμού από την κυβέρνηση. Γιατί το πλεόνασμα μπορεί να επιτευχθεί όμως αυτό δεν θα μεταφραστεί σε μέτρα ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών που στενάζουν.
Οι νέες περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, οι μειώσεις σε επικουρικές συντάξεις και στο εφάπαξ, το κόψιμο του ΕΚΑΣ που παίρνουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, η φοροεπιδρομή που συνεχίζεται όχι ανακούφιση αλλά ασφυξία θα επιφέρει στα εργατικά λαϊκά στρώματα αφού στα ήδη παλιά μέτρα που είναι σε εφαρμογή θα προσθέσει και καινούργια.
Μπορεί ο υπουργός οικονομικών να διαφημίζει ως επίτευγμα της αντιλαϊκής πολιτικής το ότι η χώρα έχει βγει από τη ζώνη της χρεοκοπίας και της εξόδου από τη ζώνη του ευρώ, αλλά δεν λέει ότι η εργατική λαϊκή οικογένεια έχει ήδη χρεοκοπήσει, είναι πνιγμένη στα χρέη, κάθε μήνα κάνει λογαριασμό και είναι μέσα…
Μπορεί η κυβέρνηση ΝΔ –ΠΑΣΟΚ να καλλιεργεί προσδοκίες ότι η χώρα περνάει σε ρυθμούς ανάπτυξης αλλά δεν λέει ότι αυτή η ανάπτυξη θα ‘ρθει να πατήσει πάνω στα γερά θεμέλια ενός στέρεου αντεργατικού οικοδομήματος που γκρέμισε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα.
Μπορεί η κυβέρνηση να προετοιμάζει για την αποχώρηση της τρόικα η οποία όπως λέει θα φύγει όταν θα βγούμε στις αγορές, αλλά δεν λέει ότι η τρόικα μπορεί να φύγει όμως όλο το αντεργατικό αντιλαϊκό της έργο θα μείνει και θα ριζώσει και μπορεί να ενισχυθεί αν δεν δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού.
Η τρόικα μπορεί να φύγει, τα μνημόνια μπορεί να τελειώσουν ήδη όμως προχωρούν οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις ή αναδιαρθρώσεις, οι αναγκαίες βαθιές αλλαγές που έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο και που η υλοποίηση τους στη χώρα μας για διάφορους λόγους, καθυστέρησε.
Τίποτα φιλολαϊκό στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ
Ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού δεν θα έρθουν από ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο διαχείρισης της κρίσης όπως αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτό ακριβώς είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ: Μια άλλη συνταγή, μία άλλη πρόταση διαχείρισης της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων.
Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ: ότι η λιτότητα δεν είναι η λύση για την έξοδο από την κρίση, ότι η λύση δεν είναι τα νέα δάνεια που θα αποπληρώνουν τα παλιά. Αλλά λύση είναι η ανάπτυξη, η ανάπτυξη της κοινωνικής συνοχής και η καταπολέμηση της ανεργίας. Γι αυτό ζητάει τη συντονισμένη όπως λέει αντιστροφή της λιτότητας, γι αυτό ζητάει Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος, ώστε να διαγραφεί σημαντικό μέρος της ονομαστικής αξίας του χρέους και να αποπληρωθεί το υπόλοιπο με ρήτρα ανάπτυξης με ένα Σχέδιο Μάρσαλ 2.
Τι το φιλολαϊκό έχει η πρόταση διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ; Τίποτα απολύτως.
Τι το διαφορετικό από τι ΝΔ προσδοκά ο ΣΥΡΙΖΑ; Καμιά ουσιαστική διαφορά: Για ανάπτυξη μιλάει η ΝΔ για ανάπτυξη μιλάει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι όταν μιλούν για την ανάπτυξη, την καπιταλιστική ανάπτυξη εννοούν που όπως και οι δύο λένε θα καταπολεμήσει την ανεργία, θα αναπτύξει την κοινωνική συνοχή, δηλαδή την υποταγή των εργαζομένων, των ανέργων στις απαιτήσεις των μονοπωλίων.
Οι δύο επίδοξοι διαχειριστές του συστήματος με τους όρους τους συστήματος εκφράζονται και απευθύνονται στο λαό. Συμφωνούν ως προς τον προορισμό διαφωνούν για τη διαδρομή που θα πρέπει να ακολουθήσουν.
Να αξιοποιήσει ο λαός την πείρα του
Για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους τους φτωχούς αγρότες, τα νέα παιδιά και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων μικρή σημασία έχει αν η ανάπτυξη θα έρθει μέσω των επενδύσεων που προσπαθεί να προσελκύσει η ΝΔ με τα ταξίδια του Σαμαρά ανά τον κόσμο πότε στην Κίνα, στην Αμερική, πρόσφατα στο Ισραήλ ή μέσω της υγιούς επιχειρηματικότητας, των δημόσιων επενδύσεων που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και εδώ στην περιοχή της Αν. Μακ. Θράκης αποδεικνύεται πως αυτός ο δρόμος ανάπτυξης είναι στρωμένος με κέρδη και προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο με ανεργία, φτώχεια για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα γιατί αυτή η περιοχή και στην περίοδο της δήθεν ισχυρής Ελλάδας – της ανάπτυξης και σήμερα σε περίοδο κρίσης βρίσκεται σε μια από τις τελευταίες θέσεις των Περιφερειών της Ευρωζώνης με βάση τους δείκτες ανάπτυξης και το ΑΕΠ.
Η εφαρμογή όλων των μέχρι σήμερα των ΚΠΣ, καθώς και η παροχή κινήτρων και ειδικών προνομίων που δόθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο, με τους Αναπτυξιακούς Νόμους και άλλα Προγράμματα για να επενδύσουν σε περιοχές όπως η Θράκη, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο.
Εφαρμόστηκαν εδώ και δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με κριτήρια την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία, στα πλαίσια της περίφημης βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, όμως ο λαός της Περιοχής δε γνώρισε ανάπτυξη.
Εκείνοι που είδαν τα κέρδη τους να μεγαλώνουν ήταν οι επιχειρηματίες, αρκετοί από τους οποίους μας άφησαν βιομηχανικά κουφάρια, για να επενδύσουν τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν σε άλλες χώρες ή άλλους τομείς ακόμα πιο κερδοφόρους.
Αποτέλεσμα η αλματώδης αύξηση της ανεργίας, που κατατάσσει την περιοχή στις πρώτες θέσεις σε ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα. Επιχειρήσεις που επιδοτήθηκαν από τα λεφτά του λαού έκλεισαν (Λαναράς, ΘΡΑΚΗ Α.Ε., Κεραμοποιεία ΚΟΘΑΛΗ, ΔΕΛΦΙΝΙ, GROUPAS, κ.ά.) ή μεταφέρθηκαν στις γειτονικές βαλκανικές χώρες. Δημόσιες και Συνεταιριστικές επιχειρήσεις (όπως Βιομηχανία Ζάχαρης Ξάνθης, ΣΕΒΑΘ, ΣΕΠΕΚ) έκλεισαν με αποτέλεσμα εκατοντάδες χαμένες θέσεις εργασίας, ή δόθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο (ΒΦΛ, ΣΕΚΑΠ κ.ά.).
Οι αυτοαπασχολούμενοι, υπερχρεωμένοι, οδηγούνται με γρήγορους ρυθμούς στο κλείσιμο των επιχειρήσεών τους. Ίδια και χειρότερη είναι η κατάσταση στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, που έχει σαν αποτέλεσμα την ένταση του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, τα ελλείμματα, τη διατροφική εξάρτηση, την παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο της αγροτικής γης, των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, του δασικού πλούτου. Τα προβλήματα αυτά θα πολλαπλασιαστούν με το νέο πλαίσιο της ΚΑΠ.
Ανάπτυξη για ποιόν;
Στο ερώτημα ανάπτυξη για ποιον, απαντά η ίδια η πολιτική της ΕΕ, πολιτική που υπερασπίζονται τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η καπιταλιστική ανάπτυξη για την Αν. Μακ. Θράκη περνά μέσα από το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων απόδειξη η ο σχεδιασμός για ίδρυση στην Περιοχή Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), που σημαίνει ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, εργασιακό καθεστώς γαλέρας για τους εργαζόμενους. Είναι απαίτηση της πλουτοκρατίας, που σε συνθήκες οικονομικής κρίσης θέλει να επενδύσει τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια της προηγούμενης περιόδου, για να αποκτήσει νέα κέρδη.
Ένα τέτοιο καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα επιδιώκει το σύνολο της μεγαλοεργοδοσίας στην περιοχή, επικαλούμενη μάλιστα την «ίση μεταχείριση» έναντι των πλουτοκρατών, που θα ενταχθούν στο καθεστώς των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών. Οι αρνητικές επιπτώσεις λοιπόν στους εργαζόμενους δεν αφορούν μόνο όσους ελάχιστους προσληφθούν, αλλά το σύνολο των εργαζομένων της Περιοχής.
Οι υποστηρικτές όλων αυτών των σχεδίων προβάλλουν ως «θετικό αντάλλαγμα» ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ποντάροντας βέβαια στο γεγονός ότι η ανεργία τσακίζει κόκκαλα. Τους απαντάμε ότι είναι συνυπεύθυνοι για την ανεργία που ζούμε και βέβαια οι θέσεις, που θα δημιουργηθούν, θα είναι ελάχιστες, το ξεζούμισμα όλων των εργαζομένων τεράστιο.
Η Ελλάδα δεν είναι «ψωροκώσταινα», όπως χρόνια τώρα μας γανώνουν το μυαλό. Η Ελλάδα έχει δυνατότητες, σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες. Έχει συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, μεγάλες επιχειρήσεις, μονοπώλια έχει έμπειρο εργατικό δυναμικό, επιστημονικό τεχνικό προσωπικό έχει ορυκτό πλούτο και παραγωγικές πηγές, μπορεί δηλαδή να βαδίσει σε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης και να ικανοποιήσει σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Τις μεγάλες δυνατότητες, τον πλούτο που έχει η χώρα μας φέρνει στην επιφάνεια και το περιβόητο επενδυτικό σχέδιο εξόρυξης του χρυσού στην Περιοχή. Το σχέδιο της Eldorado Gold, ισοδυναμεί με κλοπή ενός ιδιαίτερα πολύτιμου και μη ανανεώσιμου πόρου στρατηγικής σημασίας, ο οποίος μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά προς όφελος της λαϊκής ευημερίας.
Το ΚΚΕ δηλώνει κατηγορηματικά ότι θα βρεθεί αποφασιστικά αντιμέτωπο με όποιον επιχειρεί να λεηλατήσει το χρυσό της Ελλάδας. Τα εμφανιζόμενα οικονομικά αντισταθμιστικά οφέλη μπορούν να εκληφθούν μόνο ως πρόκληση για την τοπική κοινωνία και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα. Τα περιβόητα κρατικά έσοδα αφορούν φορολογία επί των όποιων κερδών της θυγατρικής της Eldorado Gold .
Η ουσιαστική κλοπή της λαϊκής περιουσίας συνοδεύεται με μεγάλους κινδύνους στη δημόσια υγεία, στον υδροφόρο ορίζοντα, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τον τουρισμό, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την οικονομική ζωή της περιοχής.
Όπως αποδεικνύει επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση με το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν υπάρχει μέθοδος εξόρυξης χρυσού που συνεπάγεται αμελητέες επιπτώσεις στον άνθρωπο και στο ευρύτερο περιβάλλον.
Εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αναφερόμαστε σε ένα ιδιωτικό όμιλο που δρα με γνώμονα το κέρδος, καθώς και την ψευδεπίγραφη εφαρμογή του ελέγχου απ’ το αστικό κράτος.
Η περιφέρεια είναι πλούσια σε μεταλλικά ορυκτά, όχι μόνο σε χρυσό, στον οποίο επικεντρώνεται η δημόσια συζήτηση, αλλά και σε αργυρό, χαλκό, ψευδάργυρο, μόλυβδο, αντιμόνιο.
Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά η σημασία των διάσημων κοιτασμάτων του Περάματος, των Σαππών και άλλων ελπιδοφόρων όπως στη Λευκίμη και Κίρκη του Ν. Έβρου, και σε άλλους νομούς της περιοχής.
Στον τομέα της ενέργειας οι δυνατότητες είναι επίσης μεγάλες. Στο σκέλος των ενεργειακών ορυκτών, στην περιοχή έχει εντοπισθεί το δεύτερο μεγαλύτερο λιγνιτικό κοίτασμα της χώρας, επίσης κοιτάσματα ουρανίου, υδρογονανθράκων, κλπ.
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στον εντυπωσιακό κατάλογο πλουτοπαραγωγικών πηγών σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΓΜΕ για τον εντοπισμό σπάνιων γαιών και άλλες πλευρές που υπογραμμίζουν ότι στην Ελλάδα και ειδικά στην περιοχή της Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης υπάρχουν οι παραγωγικές δυνατότητες οι οποίες μπορούν να καλύψουν σημαντικό μέρος των λαϊκών αναγκών, να δώσουν ώθηση στη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, να αξιοποιήσουν το εργατικό δυναμικό, που διαθέτει δυνάμεις υψηλής τεχνικής και επιστημονικής ειδίκευσης.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας το ενεργειακό περιβάλλον της Περιφέρειας έχει παρουσιάσει αξιοσημείωτες αλλαγές ως προς την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τόσο από τις παραδοσιακές πηγές και τις υποδομές φυσικού αερίου, όσο και από τη σημαντική εξάπλωση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με κυριότερα τα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, από μονοπωλιακούς ομίλους και άλλους επιχειρηματίες.
Αναφερόμαστε σε φθηνή επαρκή ενέργεια και πλούσιους εγχώριους ορυκτούς πόρους που μπορούν να τροφοδοτήσουν την παραγωγή βιομηχανικών κλάδων της μεταλλευτικής και πετροχημικής βιομηχανίας, της παραγωγής μηχανημάτων και μέσων μεταφοράς, της χημικής βιομηχανίας, της παραγωγής δομικών υλικών για τον τομέα των κατασκευών.
Για τη λαϊκή συμμαχία
Η απάντηση δεν είναι ο καθένας μόνος αλλά όλοι μαζί σε συμμαχία, στη Λαϊκή Συμμαχία που έχει αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα και προσανατολισμό.
Εκεί μπορεί να συναντηθεί ο αγρότης μέσα από τον αγροτικό σύλλογο την ΠΑΣΥ, με τον εργάτη μέσα από το σωματείο το ΠΑΜΕ με τον αυτοαπασχολούμενο μέσα από την ΠΑΣΕΒΕ, τη γυναίκα μέσα από τον σύλλογο και την επιτροπή της ΟΓΕ.
Εκεί μπορεί να ενοποιηθεί ο αγώνας τους που είναι κοινός γιατί κοινός είναι ο εχθρός το σύστημα, ο καπιταλισμός, τα μονοπώλια.
Απευθύνουμε κάλεσμα για συμπόρευση με το ΚΚΕ, για στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας. Θα το επαναλάβουμε. Δεν απαιτούμε την πλήρη συμφωνία με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Θέλουμε να μιλήσουμε και να καταλήξουμε μέσα στο κίνημα, να ενισχύσουμε την κοινωνική συμμαχία, πάνω στη βάση του ποιες είναι οι αιτίες που φθάσαμε εδώ, ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα, η συμμαχία, για να μην ενσωματωθεί, για να μπορέσει να βαδίσει νικηφόρα στην κατάκτηση της δικής της εξουσίας, με πρωταγωνιστή το λαό, με πρωτοπορία την εργατική τάξη, με το ΚΚΕ μπροστάρη και πανταχού παρόν!
Σήμερα υπάρχει μια βάση, και μπορεί να ενισχυθεί παραπέρα η κοινωνική συμμαχία ανάμεσα στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ.
Ο λαός τώρα πρέπει να προτάξει την ικανοποίηση των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών του, με βάση τις δυνατότητες της εποχής, της επιστήμης.
Όλα αυτά βέβαια, απαιτούν και ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Ανάπτυξη με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τις ανάγκες των μονοπωλίων, άλλη κοινωνική οργάνωση.
Αυτή η εξουσία απαιτεί κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αγροτικό παραγωγικό συνεταιρισμό που καμία σχέση δεν έχει με τον σημερινό στα πλαίσια του καπιταλισμού, χρειάζεται επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό.
Χρειάζονται νέοι θεσμοί, που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών στη διοίκηση του λαϊκού κράτους, τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο από κάτω προς τα πάνω, με πυρήνα τη συνέλευση στον τόπο δουλειάς.
Αυτός είναι ο δρόμος της πραγματικής διεξόδου για το λαό, αναγκαίος, ώριμος και ρεαλιστικός όσο ποτέ, που οι λαϊκές δυνάμεις αξίζει να παλέψουν, με τη δική τους Συμμαχία, μαζί με το ΚΚΕ, κόντρα στα μονοπώλια, στα κόμματά τους και στους μηχανισμούς τους.
Όχι άλλος χρόνος χαμένος. Είναι σε βάρος του λαού το να βάλει πλάτη για να σωθεί το σύστημα, να ξεπεράσει τις δυσκολίες του, όπως τον καλούν όλα τα άλλα κόμματα».
