Συνεχίζονται από τα κόμματα της κυβέρνησης τα εκβιαστικά διλήμματα και οι ψεύτικες ελπίδες ώστε η λαϊκή ψήφος στις κάλπες αυτής και της άλλης Κυριακής να αξιοποιηθεί στα αντιλαϊκά σενάρια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος που είναι δεδομένα ότι θα προκύψουν την επομένη των εκλογών.
Στην επιχείρηση αυτή συνδράμουν κέντρα και παράκεντρα του αστικού κόσμου που επίσης επιχειρούν εγκλωβισμό του λαού και ενσωμάτωση στα προτάγματα του μεγάλου κεφαλαίου.
Εγραφαν χαρακτηριστικά τα «ΝΕΑ» στο κύριο άρθρο τους, στο πρωτοσέλιδο της Τετάρτης: «Ολο και πιο εμφανή γίνονται τα σημάδια βελτίωσης στην ελληνική οικονομία: παρότι για τη ζωή της πλειονότητας των πολιτών δεν διαφαίνεται - προς το παρόν - η παραμικρή αλλαγή προς το καλύτερο, επιτέλους κάτι κινείται! Τα επιτόκια δανεισμού του Δημοσίου μειώνονται σημαντικά, οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις "έσπασαν" τον χρηματοδοτικό αποκλεισμό και αποκτούν φθηνή ρευστότητα από το εξωτερικό. Η ανεργία μειώνεται - οριακά, αλλά σταθερά - τους τελευταίους μήνες. Ακόμα και η αγορά του αυτοκινήτου εμφανίζει τάσεις ανάκαμψης. Και δεν είναι μόνον αυτά: ήδη, στο οικονομικό επιτελείο αρχίζουν - λόγω πλεονάσματος - να συζητούν μείωση της φορολογίας. Αν αυτό γίνει πραγματικότητα, θα μιλάμε για ένα μεγάλο βήμα εξόδου από την κρίση. Ωστόσο, είμαστε μπροστά σε μία τριπλή εκλογική αναμέτρηση - με τους πολίτες οργισμένους από την πενταετή λιτότητα. Αυτός είναι ο κίνδυνος - μία "ψήφος οργής" που θα ανέτρεπε τα επιτεύγματα της οικονομίας και τις προσδοκίες για καλύτερες ημέρες...».
«Εχει μείνει μια περίοδος πολύ δύσκολη»
Σε αυτό το μήκος κύματος, και στα προεκλογικά σποτ της ΝΔ, και στις ομιλίες Σαμαρά, επαναλήφθηκαν και αυτή τη βδομάδα τα ψευτοδιλήμματα περί αποσταθεροποίησης και περιπετειών της χώρας στην περίπτωση που καταψηφιστεί στις ευρωεκλογές. Οτι αν πάντως συνεχίσουμε με «σταθερά βήματα - σταθερά μπροστά» θα έχουμε απτά αποτελέσματα. Για ποιον όμως;
Δεν μπορούν βεβαίως να κρύψουν ότι η σταθερότητα που ευαγγελίζονται είναι η υποταγή του λαού όπως απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο, ώστε να περάσουν απρόσκοπτα και νέα αντιλαϊκά μέτρα που θα διασφαλίσουν την παραπέρα κερδοφορία του. Εξ ου και μιλώντας ο Σαμαράς την Τρίτη στη Μυτιλήνη δεν μπόρεσε να αποσιωπήσει ότι ανοίγει μπροστά νέα περίοδος δυσπραγίας για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, λέγοντας πως θα χρειαστούν τουλάχιστον άλλα έξι χρόνια προκειμένου ο λαός να ξαναπιάσει - έστω στατιστικά - το μέσο βιοτικό επίπεδο του 2008! Πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «έχει μείνει μια περίοδος πολύ δύσκολη»...
Αλλωστε περιέγραψε ένα μέλλον ζοφερό για την εργατική τάξη. Συγκεκριμένα, τάζοντας μέτρα ενίσχυσης του παραγωγού (έννοια που περιλαμβάνει από τον συνθλιβόμενο από ΕΕ, ΚΑΠ μέχρι το μεγάλο κεφάλαιο), στον πρωτογενή τομέα έβαλε πρόταγμα το παραπέρα φτήνεμα της εργατικής τάξης: «Πρόκειται άμεσα να μειώσουμε το κόστος που πληρώνουμε σήμερα σε αυτούς που λέμε μετανάστες εργάτες, δηλαδή τους ξένους εργάτες που απασχολούνται νόμιμα σε αγροτικές εργασίες ως εποχιακοί (...) Θα μειωθεί πολύ και η ασφάλισή τους. Στην αρχή στα δύο τρίτα και λίγο αργότερα κάτω από το μισό. Δηλαδή τελικά θα ασφαλίζονται μόνο για υγεία, όχι για σύνταξη!». Ρυθμίσεις για μείωση του λεγόμενου εργατικού κόστους που θα επεκταθούν στο σύνολο των εργατών, με περαιτέρω εκπτώσεις (και) στο καθεστώς ασφάλισής τους, άσχετο αν δεν το λέει προεκλογικά, καθώς έτσι έχουν συναποφασίσει χρόνια πριν οι αστικές κυβερνήσεις της ΕΕ προκειμένου να εξασφαλίσουν την «ανταγωνιστικότητα» των ευρωενωσιακών μονοπωλίων σε όποιον τομέα κι αν δραστηριοποιούνται.
Επιπλέον, μιλώντας προηγουμένως στην Τρίπολη και τη Λαμία, υπερασπίστηκε την πολιτική που εφάρμοσε, τα μνημόνια διαρκείας όπως επιβάλλονται παντού στην ΕΕ, τις «μεταρρυθμίσεις», καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται προκειμένου το μεγάλο κεφάλαιο να θωρακίσει την κερδοφορία και εξουσία του στις σύγχρονες συνθήκες.
«Εχουμε να ψηφίσουμε δύσκολες αποφάσεις»
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, φοβούμενη εκλογική καταβαράθρωση της Ελιάς, αναπαράγει το κυβερνητικό ψευτοδίλημμα περί αστάθειας, δίνοντάς του και μια ιδιαίτερη χροιά επιδιώκοντας συσπείρωση «κεντροαριστερών» ψηφοφόρων.
Φυσικά, η προσπάθεια αυτή δεν αφορά μόνο την εκλογική επιβίωση του σχήματος, αλλά και τα παζάρια - το ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο στις διεργασίες ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, ειδικά της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, μετά τις ευρωεκλογές, τα αποτελέσματα των οποίων θα λειτουργήσουν ως καταλύτης εξελίξεων.
Αλλωστε, παρά τους προεκλογικούς διαξιφισμούς τους, οι πόρτες δεν κλείνουν, με χαρακτηριστικά όσα ειπώθηκαν Δευτέρα βράδυ στην εκπομπή του «Mega» «Ανατροπή» από εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ περί δυνατότητας σύμπηξης σε μια «μεγάλη κεντροαριστερά». Ο ίδιος ο Βενιζέλος, ρίχνοντας νερό στο μύλο της ανασύνθεσης, έλεγε την Τετάρτη για την Ελιά ότι «φτιάχνουμε αυτό το κύμα, το πρώτο κύμα της μεγάλης Κεντροαριστεράς της ευθύνης». Προσθέστε εδώ και το Ποτάμι, ο επικεφαλής του οποίου Θεοδωράκης δηλώνει διαρκώς διαθέσιμος για συνεργασίες προς εξασφάλιση σταθερών κυβερνήσεων ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια πολιτική που στέρησε από το λαό και τα στοιχειώδη.
Σε κάθε περίπτωση, ο Βενιζέλος επαναλαμβάνει ότι μια κακή επίδοση του σχήματος στις ευρωεκλογές θα έθετε ζήτημα σταθερότητας της κυβέρνησης, θα έρθει «περιδίνηση», «ταραχή», «αμφισβήτηση», «κρίση», ο λαός θα υποστεί «συνέπειες».
Και στα σποτάκια της Ελιάς αναπαράγεται ο φόβος της διαβόητης «περιπέτειας» σε αντιδιαστολή με την ...απαιτούμενη «εθνική ενότητα» για «εθνική διέξοδο». Οτι τάχα το ΠΑΣΟΚ πήρε ...δύσκολες αποφάσεις, αλλά αναγκαίες ώστε η χώρα να μη γίνει Κύπρος, Αργεντινή ή Βενεζουέλα! Οτι έτσι σώθηκαν οι καταθέσεις του κοσμάκη, την ώρα βέβαια που εξανεμίστηκε το λαϊκό εισόδημα, πετσοκόφτηκαν μισθοί και συντάξεις, έκλεισαν το ένα μετά το άλλο τα μικρομάγαζα, εκποιήθηκαν περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν με αγώνα και οικονομίες δεκαετιών για ένα κομμάτι ψωμί.
Σημειωτέον, και ο Βενιζέλος κάνει σαφές ότι θέλει σταθερότητα για να περάσουν κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε εκπομπή του «Alpha», την Τρίτη, σημείωσε: «Θα έχουμε πολιτική κρίση εάν βγείτε εσείς όλοι στα κανάλια στις 25 Μαΐου το βράδυ και λέτε ότι "έχουμε πολιτική κρίση" (...) Αν λοιπόν βγει η αντιπολίτευση, βγουν οι δημοσκόποι, βγουν οι έγκυροι δημοσιογράφοι, όπως εσείς, και λένε όλοι "μα εδώ ηττήθηκε η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, η Ελιά, η ΝΔ, δεν έχετε νομιμοποίηση, υπάρχει πρόβλημα, νίκη των δυνάμεων της αντιπολίτευσης", πώς ο βουλευτής μας, ο οποίος σηκώνει ένα τεράστιο βάρος θα πάει στη Βουλή μετά να ψηφίσει τις δύσκολες αποφάσεις και οι άλλοι να κάνουν εύκολη κριτική, ενώ η Ελλάδα τώρα πρέπει να αγωνιστεί για να βγει οριστικά από την κρίση (...) ψυχολογικά οι βουλευτές μας δεν θα μπορούν να στηρίξουν τα νομοσχέδια, δεν θα μπορεί να λειτουργήσει η κυβέρνηση»...
'Η όπως είπε την Πέμπτη στο «Star»: «Αν οι βουλευτές της πλειοψηφίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά εγώ μιλάω για το ΠΑΣΟΚ τώρα, δε νιώθουν ότι έχουν ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο να κινηθούν (...) μπορούμε να ψηφίζουμε τα νομοσχέδια; (...) Διαρθρωτικά (σ.σ: μέτρα). Το άνοιγμα των αγορών (...) μέτρα χρειάζονται»!
ΚΚΕ, μόνη απάντηση στους εκβιασμούς
Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να κρίνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Με βάση αυτά θα πρέπει να πάνε στην κάλπη, να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς, να μην παρασυρθούν από τα ψευτοδιλήμματα και τα ταξίματα περί καπιταλιστικής ανάκαμψης. Να ξέρουν ότι όσο η Ελλάδα μένει δεμένη στα δεσμά της ΕΕ, όσο βαδίζει στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, η μόνη «σταθερότητα» που θα υπάρχει, η μόνη σταθερά θα είναι η ανασφάλεια, η υποβάθμιση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών, η ανεργία κλπ.
Σε αυτούς τους εκβιασμούς δεν μπορεί να απαντήσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πρόκειται για πολιτική που θέλει να υπηρετήσει τους ίδιους στόχους της στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αλλά με άλλο τρόπο. Γι' αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει και αυτός ψεύτικα για το λαό διλήμματα, προσπαθώντας να πείσει ότι η αλλαγή στη διαχείριση είναι σωτηρία για το λαό.
Απάντηση σε αυτούς μπορεί να αποτελέσει μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ αποτελεί τη μοναδική εγγύηση για σταθερή και αταλάντευτη αντιπαράθεση απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση (όπως και αν αυτοαποκαλείται, απ' όποιες αστικές δυνάμεις κι αν αποτελείται), απέναντι στην πολιτική της ΕΕ, των μονοπωλίων, όλων αυτών που θα είναι εδώ και την επόμενη ημέρα των εκλογών
