Οι κομματικές δυνάμεις στους χώρους της Τοπικής και Κεντρικής Διοίκησης έδωσαν όλο το προηγούμενο διάστημα με υπομονή τη μάχη, ώστε να αναδειχτεί στους εργαζόμενους η αναγκαιότητα σύγκρουσης με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης - ΕΕ, που στόχο έχουν τη διαμόρφωση μιας κρατικής μηχανής καλύτερα προσαρμοσμένης στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, που αντιδραστικοποιείται ακόμα περισσότερο (πειθαρχικά, τρομοκρατία, κυνήγι συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, εντατικοποίηση, απολύσεις, κ.τ.λ.), με στόχο φτηνούς και αναλώσιμους εργαζόμενους, για να συμβάλει πιο αποτελεσματικά στην ενίσχυση των μονοπωλίων.
Με αφορμή μια σειρά από ζητήματα της επικαιρότητας (διαθεσιμότητες, «αξιολογήσεις», απολύσεις, κ.λπ.), οι δυνάμεις μας είχαν σταθερή παρέμβαση, αποκαλύπτοντας τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Ταυτόχρονα, συγκρούστηκαν με τις λογικές της ανάθεσης των προβλημάτων σε νέους διαχειριστές, οι οποίες διαχρονικά ευδοκιμούν στην κρατική υπαλληλία και αναζωπυρώνονται σε συνθήκες όπου εντείνονται οι διεργασίες αναστήλωσης της σοσιαλδημοκρατίας, της οποίας η παλιά μορφή χρεοκόπησε. Οι διεργασίες αυτές εκφράζονται και με τη «ζύμωση» για τη διαμόρφωση του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Η αναφορά σε όλα τα παραπάνω δε γίνεται για να δικαιολογηθούν οι όποιες δικές μας αδυναμίες, αλλά για να μην επικρατήσει η λαθεμένη αντίληψη ότι όλα εξαρτώνται από εμάς, αφήνοντας απ' έξω τις αντικειμενικές δυσκολίες, το γενικότερο περιβάλλον μέσα στο οποίο δρούμε. Εχοντας, επίσης, σωστή εκτίμηση του χώρου και των εξελίξεων, μπορέσαμε καλύτερα να σχεδιάσουμε τη δουλειά μας, παρεμβήκαμε πιο αποφασιστικά σε ζητήματα, αντιμετωπίσαμε δυσκολίες.
Η δράση μας στο κίνημα
Εγκαιρα και με καλή συζήτηση συνεδρίασε η Τομεακή Επιτροπή. Βγήκε ένας προγραμματισμός, ο οποίος εξειδικεύτηκε παραπέρα από τις ΚΟΒ, τις Κομματικές Ομάδες ανά χώρο. Αυτός ο σχεδιασμός, αξιοποιώντας όλες τις μορφές, γρήγορα και άμεσα, έβαζε προτεραιότητα την ενημέρωση του περίγυρου της κάθε οργάνωσης, όπου ένα μεγάλο κομμάτι του εντάχθηκε στη δουλειά.
Οι πρωτοβουλίες, η δράση που αναπτύξαμε, προσπαθήσαμε να υπηρετούν, να συνδέονται και να υποτάσσονται στο κεντρικό καθήκον της ανασύνταξης του κινήματος, της ισχυροποίησης του Κόμματος. Θέσαμε τα ζητήματα της κοινωνικής συμμαχίας, προσπαθήσαμε να ανοίξουμε την κουβέντα για το τι κράτος, τι εξουσία χρειάζονται αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις και ποιον εξυπηρετεί το σημερινό κράτος.
Πήραμε μέτρα για το πώς αυτός ο σχεδιασμός θα γίνει κτήμα των ΚΟΒ. Να έχει η κάθε ΚΟΒ την ευθύνη για το χώρο δράσης της ολοκληρωμένα, να οξύνει την αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις, να δημιουργήσει κλίμα, να πρωτοστατήσει από το μικρό έως το πιο οξυμένο πρόβλημα.
Ηδη μετράμε ορισμένα αποτελέσματα και βήματα στη συσπείρωση δυνάμεων. Μέχρι τώρα, αποφάσεις συμμετοχής από το Δημόσιο στο μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο στη 1 Νοέμβρη, έχουν πάρει τα πρωτοβάθμια σωματεία του ΟΓΑ, του ΕΤΕΑ, του ΕΦΕΤ, του υπουργείου Τουρισμού, του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και του ΕΛΓΟ. Από τους ΟΤΑ, απόφαση έχουν πάρει 16 πρωτοβάθμια σωματεία (Φυλής, Πετρούπολης, Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Ηλιούπολη, Ελληνικού, Ελευσίνας - Ασπροπύργου - Μάντρας, Π. Φαλήρου, Καισαριανής, Δάφνης, Λυκόβρυσης - Πεύκης, ΣΚΥ Αττικής και το Κλαδικό Συνδικάτο). Απόφαση έχουν πάρει και σωματεία όπου οι ταξικές δυνάμεις δεν πλειοψηφούν, όπως στον Κορυδαλλό, στο Μαρούσι, στο Περιστέρι, στο Πέραμα, στην Αγία Παρασκευή. Απόφαση έχει πάρει επίσης ο Σύλλογος των Εργαζόμενων στην Περιφέρεια Αττική.
Στο Πέραμα, όπου το προηγούμενο διάστημα οι ταξικές δυνάμεις βρέθηκαν απέναντι στην κοινή προσπάθεια όλων των άλλων δυνάμεων, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ΧΑ, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η δουλειά που συνέχισαν οι κομμουνιστές. Δεν έκαναν πίσω, αλλά με μεγαλύτερο πείσμα συνέχισαν την καθημερινή επαφή, συζήτηση, το άνοιγμα της κουβέντας για τη διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση, κόντρα στις θεωρίες της αναποτελεσματικότητας και της «ανάθεσης σε σωτήρες» μέσω των εκλογών της λύσης των προβλημάτων μας. Το αποτέλεσμα ήταν η σχεδόν ομόφωνη απόφαση της ΓΣ για συμμετοχή στο συλλαλητήριο, με ένα λευκό, της εκλεγμένης στο ΔΣ από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ισχυροποίηση του ΚΚΕ
Η ισχυροποίηση του Κόμματος είναι αλληλένδετη με την ανασύνταξη του κινήματος. Βήματα έχουν γίνει, αλλά είμαστε ακόμα πίσω στο καθήκον αυτό που αποφάσισε το 19ο Συνέδριο του Κόμματος. Χρειάζεται αρκετή δουλειά από τους κομμουνιστές στο χώρο αυτό.
Πρέπει να οξύνουμε το μέτωπο με τις άλλες δυνάμεις, να «γίνουμε ένα με τους εργαζόμενους», ανεβάζοντας ταυτόχρονα την πολιτική και ιδεολογική δουλειά μαζί τους. Εχουμε και σωστή, ρεαλιστική και επίκαιρη - αναγκαία σήμερα πρόταση για την πραγματική ελευθερία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Πρέπει, όμως, να τη βάζουμε πιο επιτακτικά στις μάζες, ξεσκεπάζοντας τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα.
Πρέπει, με έναν περίγυρο, να εντείνουμε τις συζητήσεις γύρω από το Πρόγραμμα του Κόμματος, για την αντίληψή μας για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, για την αναγκαιότητα ισχυροποίησης του ΚΚΕ και της οργανωμένης ζωής. Να απαντήσουμε στις αντιλήψεις του «τίποτα δεν αλλάζει», ότι ο κόσμος έχει ρίξει τις απαιτήσεις και δεν «κουνιέται με τίποτα».
Σίγουρα θα πρέπει να πάρεις υπόψη τις πεσμένες απαιτήσεις, την υποχώρηση του κινήματος, όχι όμως για να πεις τίποτα δε γίνεται και κάθομαι στα «αυγά μου». Τα παίρνεις υπόψη για να εντείνεις, να εξειδικεύσεις την ιδεολογική και πολιτική σου παρέμβαση. Για να ανοίξεις ακόμα περισσότερο ζητήματα που αφορούν τη λογική διαχείρισης του συστήματος, για να αποκαλύψεις, χωρίς να ταυτίσεις τους δύο μνηστήρες της κυβερνητικής καρέκλας, αλλά και για να βάλεις ποιο είναι το συμφέρον της εργατικής τάξης και το μέτωπο που πρέπει να ανοίξει.
Ο στόχος μας είναι να γινόμαστε πιο ικανοί να υλοποιούμε το σχεδιασμό, να ξεπερνάμε υποκειμενικές δυσκολίες, καλύτερα οι κομμουνιστές, που δουλεύουν στον αστικό κρατικό μηχανισμό, να συμβάλουν στην ανασύνταξη του κινήματος, στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ.
Θανάσης ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΑΚΗΣ
Γραμματέας ΤΕ Τοπικής - Περιφερειακής - Κεντρικής Διοίκησης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ
