Συνέντευξη με τον Βασίλη Αρτεμίου, πρόεδρο της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών
Για την απεργία στο εργοστάσιο της «Coca Cola» στη Θεσσαλονίκη και τον αγώνα ενάντια στις απολύσεις που συνεχίζεται, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Βασίλη Αρτεμίου, πρόεδρο της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ).
***
-- Ο αγώνας των εργαζομένων στο εργοστάσιο της «Coca Cola» στη Θεσσαλονίκη συνεχίζεται για πάνω από ένα χρόνο. Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα;
-- Ο απεργιακός αγώνας ξεκίνησε στις 30 Σεπτέμβρη 2013. Τότε, στις 12 το μεσημέρι, εντελώς αιφνιδιαστικά, μπήκαν οι δικαστικοί επιμελητές στο εργοστάσιο και άρχισαν να μοιράζουν δεξιά και αριστερά «απολύσεις» στους συναδέλφους μας. Μάλιστα, αυτό έγινε εντελώς παράνομα, εφόσον δεν είχε προηγηθεί καν η προβλεπόμενη από το νόμο διαβούλευση με τους εργαζόμενους.
Θα πρέπει να πω, επίσης, εδώ ότι η «Coca Cola» έκανε μια λαθροχειρία για να παρακάμψει τον νόμο περί απολύσεων, αφού παραποίησε τα στοιχεία για το απασχολούμενο δυναμικό στο εργοστάσιο, εγγράφοντας στη δύναμή του εργαζόμενους από τη Νότια και Κεντρική Ελλάδα. Για το ζήτημα έχουμε καταθέσει μηνύσεις κατά της «Coca Cola», η υπόθεση έχει εκδικαστεί και αναμένουμε την απόφαση του δικαστηρίου.
Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ότι η εργοδοσία, όταν θέλει να προωθήσει τα σχέδιά της, δεν υπολογίζει ούτε καν τη νομοθεσία, που στο σύνολό της φτιάχτηκε για να διασφαλίζει τα δικά της συμφέροντα και όχι βέβαια των εργαζομένων.
Μετά την είδηση περί απολύσεων, οι εργαζόμενοι αντέδρασαν άμεσα και πραγματοποίησαν έκτακτη Γενική Συνέλευση στο χώρο του εργοστασίου. Εκεί αποφάσισαν ομόφωνα να ξεκινήσουν απεργιακές κινητοποιήσεις, με αίτημα την ακύρωση των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Αποφάσισαν, επίσης, να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, για να βγουν παράνομες οι απολύσεις.
Αυτά τα αιτήματα εξακολουθούν να παραμένουν και σήμερα, ενώ ο αγώνας συνεχίζεται με την ίδια πίστη, τώρα που η πίεση προς την εταιρεία μεγαλώνει με την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή όλο και περισσότερου κόσμου στο μποϊκοτάζ, το οποίο διεξάγεται με μεγάλη επιτυχία. Από τα στοιχεία που διαθέτουμε, η «Coca Cola» έχει υποστεί τεράστια μείωση κερδών, τα μερίδιά της στην αγορά συρρικνώνονται συνεχώς και έχασε -που είναι και το πιο σημαντικό- την «εμπιστοσύνη» μεγάλου μέρους του καταναλωτικού κοινού.
-- Πώς απαντάτε στις διώξεις από την πλευρά της εργοδοσίας;
-- Γνωρίζουμε τις πρακτικές των στελεχών της «Coca Cola», έχουμε εμπειρία και μεγάλη παρακαταθήκη αγώνων στη συγκεκριμένη εταιρεία. Στην αρχή, τα λεγόμενα «golden boys» προσπάθησαν να μας φιμώσουν, να μην ακουστεί η φωνή μας πουθενά, από κανένα ραδιοτηλεοπτικό μέσο, αλλά απέτυχαν, αφού βρήκαμε διάφορους τρόπους να φέρουμε το μήνυμά μας στον κόσμο. Μετά προσπάθησαν να ποινικοποιήσουν τους τρόπους διαμαρτυρίας μας, καταθέτοντας μηνύσεις και αγωγές ενάντια στα στελέχη του συνδικαλιστικού μας κινήματος και ενάντια στους απεργούς.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η «Coca Cola» ζητάει από τους απεργούς 1.250.000 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη και ηθική βλάβη! Η προσπάθεια που κάνουν τα στελέχη της «Coca Cola» να μας τρομοκρατήσουν, γυρίζει μπούμερανγκ στην πολυεθνική. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, μέχρι στιγμής, το ένα μετά το άλλο, τα στελέχη που έχουν αναλάβει τη διεξαγωγή του αγώνα εναντίον μας απολύονται και αντικαθίστανται.
Δεν έχουμε, όμως, αυταπάτες. Η «Coca Cola» επιμένει και συνεχίζει να απειλεί με αγωγές και μηνύσεις, παρά το γεγονός ότι το Πρωτοδικείο της Αθήνας έκρινε ότι το μποϊκοτάζ είναι νόμιμο. Εμείς έχουμε υπομονή και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, στα δικαστήρια και στους δρόμους του αγώνα.
-- Για ποιο λόγο θέλει η πολυεθνική να απαλλαγεί από το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης. Εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο αναδιάρθρωσής της και σε ποια κατεύθυνση;
-- Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η «Coca Cola» είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση, που ηγείται σταθερά στη λίστα των πιο κερδοφόρων εταιρειών στην Ελλάδα και αυτό δεν άλλαξε ούτε και μέσα στην κρίση. Αδραξε την ευκαιρία που της παρείχαν οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων κυβερνήσεων και άρχισε να κλείνει εργοστάσια -έχει κλείσει τα τελευταία χρόνια έξι στην Ελλάδα-, να παραχωρεί τμήματά τους σε υπεργολάβους και να εισάγει τα προϊόντα από τρίτες χώρες για να αυξήσει και άλλο τα κέρδη της.
Από την άλλη, είναι ξεκάθαρο ότι η πολυεθνική, αξιοποιώντας τα στελέχη της, που αμείβονται με παχυλούς μισθούς για να απολύουν εργαζόμενους, θέλει να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με τα συνδικάτα του χώρου, εφορμούμενη και από πνεύμα ρεβανσισμού, γιατί, πρέπει να υπενθυμίσω, ότι στο συγκεκριμένο χώρο υπήρχε υγιές ταξικό αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα, που έμπαινε πάντοτε εμπόδιο στα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας. Βασικός τους στόχος είναι να απαλλαγούν οριστικά από τα συνδικάτα που τους εμποδίζουν να επιβάλλουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα σε όλα τα εργοστάσια της εταιρείας στην Ελλάδα.
-- Ποιο σκοπό υπηρετεί η «εργολαβοποίηση» κατά κάποιον τρόπο της διακίνησης;
-- Οι υπεργολαβίες στο χώρο της διακίνησης δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Πολλά τμήματα στα εναπομείναντα σε λειτουργία εργοστάσια της εταιρείας έχουν δοθεί σε υπεργολάβους, με τις γνωστές, απαράδεκτες, συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτόν, η «Coca Cola» αποποιείται των ευθυνών της για τις εργασιακές σχέσεις και «απαλλάσσεται» από τη δράση των Συνδικάτων.
Η κατάργηση του τμήματος διανομών έρχεται ως φυσική εξέλιξη μετά το κλείσιμο της παραγωγής. Τα προϊόντα της τώρα πια έρχονται από γειτονικές χώρες και διανέμονται κατευθείαν στους μεγαλεμπόρους, τα μεγάλα μάρκετ, τα τελικά σημεία όπως λέμε. Γι' αυτό το βασικό μας αίτημα είναι η επαναλειτουργία του εργοστασίου.
-- Ο αγώνας των απεργών ξεσήκωσε ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης. Με ποιους τρόπους εκφράστηκε;
-- Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας ήταν ο πρώτος που αγκάλιασε από το ξεκίνημά τους τις κινητοποιήσεις μας και άρχισε αμέσως να συμμετέχει στο μποϊκοτάζ των προϊόντων της «Coca Cola». Αυτό μας έδωσε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε και να οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας, να τον επεκτείνουμε σε όλη την Ελλάδα.
Εδώ θέλω να υπογραμμίσω την καταλυτική συμβολή του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων στην επέκταση του αγώνα έξω από τα όρια της Θεσσαλονίκης. Μέσα από τις επαφές και τη συντονισμένη συνεργασία μας με στελέχη του ΠΑΜΕ σε διάφορες περιοχές, μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε στις τοπικές κοινωνίες μέσα από τοπικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα και να ενημερώσουμε για τον αγώνας μας και τους σκοπούς του σε συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, συνελεύσεις κλπ. Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από θετικά.
Συμπαράσταση και αλληλεγγύη βρήκαμε και από φορείς της Τοπικής Διοίκησης, συνδικαλιστικούς φορείς των εκπαιδευτικών, ξένα συνδικάτα, μέσω της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ). Εδώ να υπογραμμίσω τη σημαντική ηθική και υλική στήριξη των κυπριακών συνδικάτων και συγκεκριμένα της ΠΕΟ.
Σημαντική ήταν η στήριξη βουλευτών και πολιτικών κομμάτων. Ενδεικτικά αναφέρω την παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στο χώρο της απεργίας, μαζί με πολυμελές κλιμάκιο βουλευτών και στελεχών του Κόμματος.
Οσον αφορά τον οικονομικό τομέα, μεγάλη στήριξη προσέφεραν οι συνάδελφοι των απολυμένων απεργών στα άλλα εργοστάσια όταν αποφάσισαν να δίνουν τέσσερα μεροκάματα από το μισθό τους στο απεργιακό ταμείο για την ενίσχυση του αγώνα και των οικογενειών των απεργών.
Καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα όμως, και τώρα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο, υπήρξαν σημαντικές οικονομικές ενισχύσεις από ταξικά συνδικάτα, κοινωνικούς φορείς, πολίτες που καταθέτουν την οικονομική ενίσχυσή τους στον τραπεζικό λογαριασμό του Σωματείου. Μπορώ να πω ότι πήραμε και παίρνουμε βοήθεια από «εκεί που δεν το περιμέναμε». Πολύς κόσμος βοηθάει με το δικό του τρόπο, οικονομικά, υλικά, ηθικά και αυτό είναι κάτι που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε, μέχρι να δικαιωθούμε και να εξαναγκάσουμε την «Coca Cola» να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη.
-- Ποια είναι η σημασία της αλληλεγγύης για τη συγκεκριμένη απεργία και συνολικά για το κίνημα;
-- Η απεργία αυτή έχει πάψει από πολλούς μήνες να είναι ένα αγώνας που αφορά στενά ένα μόνο κλάδο. Αυτήν τη στιγμή, της κορύφωσης της σύγκρουσης και της αποκάλυψης του πραγματικού ρόλου του μονοπωλίου, φαίνεται ξεκάθαρα η σημασία που έχει η έκβασή της για όλο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για όλους τους εργαζόμενους.
Από την αρχή γνωρίζαμε ότι θα ήταν μια σύγκρουση του Δαβίδ με τον Γολιάθ. Είχαμε προετοιμαστεί για μια μακροχρόνια σύγκρουση και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι δίνουμε αυτόν τον αγώνα με συνέπεια και αυταπάρνηση, γιατί γνωρίζουμε ότι πλέον είναι αγώνας για όλη την εργατική τάξη. Από τη μία πλευρά, ο Γολιάθ, ένα διεθνές μονοπώλιο, η «Coca Cola» που εκφράζει την πιο σκληρή πλευρά βιομηχάνων και εργοδοτών, με πολιτική ακραία ταξική που έχει ως ακρογωνιαίο λίθο της το κέρδος και μόνο το κέρδος. Εχει ηγετικό ρόλο στον ΣΕΒ και ευθύνεται εξίσου για τα αντεργατικά μέτρα που επιβάλλονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Από την άλλη μεριά, οι εργαζόμενοι, ο Δαυίδ, έχουν στο πλευρό τους τα ταξικά συνδικάτα, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, και υπερασπίζονται τη δική τους τάξη, την εργατική τάξη. Μια νίκη ενάντια στην «Coca Cola» θα είναι νίκη της τάξης μας ενάντια στην πλουτοκρατία. Συνεχίζουμε, καλούμε και τους εργαζόμενους στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις να ενισχύσουν με κάθε τρόπο τον αγώνα μας, να δυναμώσει η ταξική αλληλεγγύη, με συμμετοχή και στο μποϋκοτάζ. Ούτε γουλιά «Αμίτα», «Φάντα», «Coca Cola»!
