Σε εξέλιξη το πλούσιο πρόγραμμα της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με δεκάδες συγκεντρώσεις, περιοδείες και συσκέψεις
Δεκάδες συγκεντρώσεις, συσκέψεις και περιοδείες πραγματοποίησαν οι Κομματικές Οργανώσεις τις τελευταίες μέρες σε ολόκληρη την Αττική. Στις εξορμήσεις, τα κομματικά μέλη διακινούν το νέο τετρασέλιδο του Κόμματος, με στόχο να μπει σε χιλιάδες λαϊκά σπίτια, ενώ συζητούν με τον εργατόκοσμο σε γειτονιές και χώρους δουλειάς, με σπουδαστές και φοιτητές σε σχολές και χώρους κατάρτισης: Για την αναγκαιότητα άμεσα το λαϊκό κίνημα να παρέμβει, να οργανωθεί η πάλη για την ανάκτηση των απωλειών του λαού, για την κατάργηση μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν οι μετεκλογικές εξελίξεις, η συνθετότητα που τις χαρακτηρίζει, τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
Βασική επιδίωξη των κομμουνιστών είναι να μην επικρατήσει απογοήτευση στους εργαζόμενους από τη διάψευση των προσδοκιών τους με την κυβερνητική εναλλαγή, ούτε φόβος, αναμονή και ανοχή σε νέα μέτρα που περιλαμβάνονται στις αντιλαϊκές λίστες και τα e-mail της συγκυβέρνησης.
Θέλουμε να ζούμε σαν άνθρωποι, να καρπωνόμαστε τον πλούτο που παράγουμε
Μιλώντας σε συγκέντρωση του Κόμματος στην Πετρούπολη την Τρίτη 31/3, ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ, σημείωσε ότι το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται για αυτά που τόνιζε προεκλογικά, αλλά και από την πρώτη στιγμή της νέας συγκυβέρνησης, ότι «πρόκειται για κυβέρνηση που σκοπό έχει τη διάσωση του καπιταλισμού, την αλλαγή μείγματος διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, για να εξασφαλίζεται ανεμπόδιστα η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, τα κέρδη για τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, η διαιώνιση της φτώχειας και της δυστυχίας για τους πολλούς, για την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα φτωχά λαϊκά στρώματα».
Πρόσθεσε ότι η πονηριά της «δημιουργικής ασάφειας» τέλειωσε, καθώς τώρα «με απόλυτη σαφήνεια μιλούν για λίστα μέτρων, στοχευμένες αναδιαρθρώσεις που δεν έχουν άλλο σκοπό παρά την ανάκαμψη του κεφαλαίου, ενώ το λογαριασμό φυσικά θα τον πληρώσει πάλι ο λαός. Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που αποτελούν πάγιες και επίμονες αξιώσεις του ΣΕΒ», όπως οι μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, οι ελαστικές σχέσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις, η αξιοποίηση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, η μείωση των κρατικών δαπανών για Παιδεία, Υγεία, δήμους και περιφέρειες κ.ά.
Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις της συγκυβέρνησης, ο Π. Αλέπης σημείωσε ότι «είναι πράγματι σκληρές και δεν είναι σωστό αυτό που ίσως κάποιοι νομίζουν ότι όλα είναι "σικέ". Υπάρχουν σφοδροί ανταγωνισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη για το ποιος θα βγει κερδισμένος από την καπιταλιστική κρίση, γιατί υπάρχει μεγάλη ανησυχία στα διεθνή και εγχώρια κέντρα για το πού τελικά θα πάει η κατάσταση με την οικονομία της Ευρωζώνης και γενικότερα. Ομως δεν διαπραγματεύονται για τις λαϊκές ανάγκες, για τις απώλειες που είχε ο μισθός, το μεροκάματο των εργαζομένων, για τα χιλιάδες λουκέτα στα μαγαζιά, την άθλια κατάσταση στην Υγεία και το κλείσιμο των νοσοκομείων, την υποβάθμιση των ΠΕΔΥ, των πρώην ΙΚΑ κλπ. Αντίθετα μας προκαλούν: Ο υπουργός Οικονομικών λέει πως πρέπει να διάγουμε "λιτό βίο" για να προκόψουμε. Αν θέλει να δει λιτό βίο, αν τολμά να φύγει από τα πολυτελή σαλόνια, ας έρθει μια βόλτα στα χιλιάδες σπίτια των εργατών, των ανέργων, των συνταξιούχων της Δυτικής Αθήνας να πάρει μια γεύση.
Τους πληροφορούμε όμως ότι εμείς που ζούμε με πολύ λιτό βίο, θέλουμε όλο το καρβέλι από το τραπέζι, δεν μας φτάνουν τα λίγα και αμφίβολα ψίχουλα που μας τάζουν, αν και εφόσον τα εγκρίνει η EE. Εμείς θέλουμε να ζούμε σαν άνθρωποι και μάλιστα στον 21ο αιώνα, αξιοποιώντας όλον τον παραγόμενο πλούτο, όλα τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Θέλουμε να καρπωνόμαστε τον πλούτο που παράγουμε και όσους μας εμποδίσουν σε αυτό, με όποιο περιτύλιγμα και αν μας εμποδίσουν, "επεκτατικό ή περιοριστικό", "σοσιαλδημοκρατικό ή νεοφιλελεύθερο", "αριστερό ή δεξιό", αργά ή γρήγορα η εργατική τάξη θα τους βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας».
Σημείωσε επίσης ότι ο όποιος συμβιβασμός προκύψει από τις διαπραγματεύσεις θα είναι προσωρινός, όπως πάντα συμβαίνει στον καπιταλισμό, ενώ μόνιμοι θα είναι οι σφοδροί ανταγωνισμοί. Σε σχέση μάλιστα με το ενδεχόμενο η Ευρωζώνη να οδηγηθεί σε διάσπαση, υπογράμμισε ότι «αν και εφόσον η έξοδος από την Ευρωζώνη αποτελεί προϊόν διαπάλης και συγκρούσεων μεταξύ των καπιταλιστών, τίποτα καλό δεν έχει να περιμένει ο λαός. Προσφέρουν πολύ κακή και ύπουλη υπηρεσία όσοι υποστηρίζουν ότι είναι ριζοσπαστικό το αίτημα σκέτης της "αποδέσμευσης από την EE", που υιοθετούν κάποιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο Αλαβάνος».
«Η αποδέσμευση από την EE γίνεται ριζοσπαστικό αίτημα και φιλολαϊκή προοπτική όταν συνοδεύεται με το κύριο θέμα: Την ανάγκη παράλληλα, ταυτόχρονα, ο λαός να πάρει την εξουσία και την οικονομία της χώρας στα χέρια του. Να αλλάξει η τάξη στην εξουσία, να υπάρξει δηλαδή εργατική - λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής, θα διαγράψει το χρέος γιατί δεν το δημιούργησε ο λαός. Τότε, με την εξουσία στα χέρια του λαού, με την εργατική τάξη να κάνει κουμάντο και έξω από όλες τις λυκοσυμμαχίες των ιμπεριαλιστών, θα κινήσουν τα πράγματα μπροστά».
Τέλος, ο Π. Αλέπης υπογράμμισε ότι το «συγκριτικό πλεονέκτημα» του ΚΚΕ είναι το ότι δεν έκρυψε ποτέ από το λαό τις προθέσεις του. «Υποστηρίζουμε πως η λύση για τα δεινά που περνά ο λαός μας είναι να σηκώσει το κεφάλι του, να μπει στο προσκήνιο των εξελίξεων, πρόσθεσε. Να πάψει να περιμένει λύσεις από τους "σωτήρες". Χορτάσαμε από σωτήρες και δεν θέλουμε άλλους. Να σκεφτεί το μέλλον το δικό του και το μέλλον των παιδιών του. Να σκεφτεί ότι χωρίς αυτόν γρανάζι δεν γυρνά. Οτι μπορεί η οικονομία της χώρας να λειτουργεί διαφορετικά, αν η εξέλιξη και η πορεία της καθορίζονται από τις λαϊκές ανάγκες και όχι το αδηφάγο καπιταλιστικό κέρδος που επενδύει τόσο, μόνο και όταν μπορεί να βγάλει κέρδος».
«Η δουλειά που έχουμε να κάνουμε», τόνισε, «είναι να είμαστε γειωμένοι γερά με την καθημερινή πραγματικότητα, κοντά στα βάσανα και τις αγωνίες του λαού, πάντα μπροστά στους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα, να συγκεντρώνουμε δυνάμεις για την ανατροπή, για το σοσιαλιστικό αύριο».
