Στις 23 Γενάρη ο Αλ. Τσίπρας έκλεινε την προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλία του στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εκεί λοιπόν ανάμεσα σε πολλά άλλα είχε δεσμευτεί ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, θα μειώσει δραστικά τη συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, θα αποδώσει στους συνταξιούχους με σύνταξη έως 700 ευρώ τη 13η σύνταξη, θα θεσμοθετήσει κάρτα δωρεάν μετακίνησης σε ανέργους και απόρους, θα καταργήσει την εξίσωση φόρου πετρελαίου θέρμανσης - κίνησης, θα αποκαταστήσει τις Συλλογικές Συμβάσεις και το εργατικό δίκαιο, θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, θα καταργήσει τις ρυθμίσεις για τις μαζικές απολύσεις κ.λπ. Κι όλα αυτά, όπως διακήρυττε: «Δεν τα διαπραγματευόμαστε, τα κάνουμε πράξη ανεξάρτητα από την πορεία της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας».
Παρόλο που τα παραπάνω μέτρα δεν αποτελούσαν τίποτα περισσότερο παρά ψίχουλα μπροστά στην ανάγκη για ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι και ο λαός τα προηγούμενα χρόνια και, βεβαίως, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις πραγματικές σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, εντούτοις προβλήθηκαν ως στοιχεία που αποδείκνυαν το «φιλολαϊκό προσανατολισμό» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σπέρνοντας ψεύτικες προσδοκίες.
Πού βρισκόμαστε σήμερα; Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει φαρδιά - πλατιά την τζίφρα της κάτω από μια νέα συμφωνία, που θα συνεχίζει - όπως ήταν άλλωστε φυσικό - στην ίδια πολιτική με αυτή των μνημονίων, ανεξάρτητα απ' το πώς θα τη βαφτίσει, αποδεικνύοντας ότι αυτή η πολιτική έχει βαθιές αιτίες, αφορά τις ανάγκες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και τις δεσμεύσεις της ΕΕ. «Οι κόκκινες γραμμές έγιναν κόκκινες κορδέλες», ήταν μια προσφιλής τους φράση απ' τη θέση της αντιπολίτευσης. Την επιβεβαιώνουν απ' τη θέση της κυβέρνησης καθώς τα «δόγματα της οικονομίας», για τα οποία προειδοποιούσε ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, υπαγορεύουν «μνημόνια διαρκείας» για το λαό.
Το μαύρο άσπρο
Είναι, λοιπόν, αντικειμενική ανάγκη για την κυβέρνηση να παρουσιάζει στο λαό το μαύρο για άσπρο, επιδιώκοντας επίσης να ενισχύεται κλίμα αναμονής και συναίνεσης στο λαό. Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιούνται πολλά μέσα: Η διαστρέβλωση, το ψέμα, η καλλιέργεια αυταπατών, οι εκβιασμοί, η κινδυνολογία μαζί και οι αυταπάτες και ψευδαισθήσεις κ.ο.κ.
Αξιοποιούν σε αυτή την κατεύθυνση το «πλεονέκτημα» του εσωκομματικού «πλουραλισμού», δηλαδή το γεγονός ότι διάφορες δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις σε μια σειρά από ζητήματα και για την ίδια τη διαπραγμάτευση, απηχώντας και διαφορετικούς προβληματισμούς τμημάτων της αστικής τάξης. Αλλων που επιμένουν στη διεκδίκηση μιας πιο αποφασιστικής αλλαγής στο μείγμα διαχείρισης, ακόμα και αν αυτό σηματοδοτήσει διαφοροποιήσεις διεθνών συμμαχιών και άλλων που θεωρούν αναγκαία μια προσαρμογή αυτών των επιδιώξεων στα δεδομένα που διαμορφώνονται σε επίπεδο Ευρωζώνης.
Η κοινή δήλωση Τσίπρα - Γιούνκερ πριν από μερικές μέρες δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών ή αμφιβολιών. Στην ουσία η συγκυβέρνηση, στο υψηλότατο επίπεδο εκπροσώπησής της, αποδέχθηκε ζητήματα που υποτίθεται ότι θεωρούσε «κόκκινες γραμμές». Την αξιολόγηση του προγράμματος (δηλαδή, του μνημονίου), το άνοιγμα του Ασφαλιστικού με κριτήριο τη δημοσιονομική βιωσιμότητά του, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα, χρησιμοποιώντας δηλαδή αυτολεξεί έννοιες που υπάρχουν σε αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ και αξιοποιήθηκαν απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Παρ' όλα αυτά έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι η συμφωνία έρχεται να επιστεγάσει την ...υποχώρηση των δανειστών! Εγραφε η «Αυγή» συγκεκριμένα μέσα στη βδομάδα «για τους δανειστές ο χρόνος κυλούσε εις βάρος της Ελλάδας, μέχρι που αντελήφθησαν, καθυστερημένα, πως η σημερινή κυβέρνηση δεν μπλοφάρει, αλλά, αντιθέτως, εννοεί αυτά που λέει, δηλαδή ότι χωρίς αποκατάσταση της ρευστότητας δεν υπάρχει δόση»! Σε όσους δεν πείθει με τη στρεψοδικία, απευθύνεται με το γνώριμο απ' τα παλιά επιχείρημα, του φωτός στην άκρη του τούνελ. «Εχουμε μπροστά μας ανήφορο, ο οποίος όμως δεν θα είναι του Σίσυφου», υποστηρίζει.
Επινοούν ανύπαρκτες «κόκκινες γραμμές»
Το αφήγημα των «κόκκινων γραμμών» επαναλαμβάνει μονότονα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Σακελλαρίδης, που την περασμένη βδομάδα ξεκίνησε την τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών. Οι ισχυρισμοί του βεβαίως προσκρούουν στην πραγματικότητα των συζητήσεων με την ΕΕ για το βάθος των αντιλαϊκών - αντεργατικών ρυθμίσεων, που το επόμενο διάστημα θα πάρουν συγκεκριμένη μορφή για να κλείσει η συμφωνία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η απάντηση του Γ. Σακελλαρίδη σε ερώτηση του «Ριζοσπάστη»: «Πριν από τις εκλογές της 25ης Γενάρη ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν εξαρτώνται από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Τι άλλαξε και τώρα αυτά αποτελούν το κύριο αντικείμενο της ίδιας της διαπραγμάτευσης;». Ουσιαστικά δεν απάντησε λέγοντας γενικά ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στις «κόκκινες γραμμές», ενώ προσπάθησε να κρύψει ότι όταν η ΕΕ και το κεφάλαιο μιλάνε για «δημοσιονομικά βιώσιμο Ασφαλιστικό» εννοούν περικοπές σε συντάξεις, κουτσούρεμα σε ασφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση επιχειρεί να θολώσει τα νερά και να συντηρήσει ένα κλίμα αναμονής στο λαό, να κερδίσει χρόνο έως ότου τον φέρει προ τετελεσμένων, οπότε και ελπίζει με την κινδυνολογία να εκμαιεύσει τη συναίνεσή του.
Ολα τα σφυριά στον ίδιο στόχο
Μια μερίδα στελεχών σηκώνει κουρνιαχτό περί δημοψηφίσματος, πετώντας ουσιαστικά το μπαλάκι στο λαό, χρεώνοντάς του τις επιλογές των αντιλαϊκών μέτρων που καλούνται να πάρουν, βάζοντάς του ψευτοδιλήμματα. Το ενδεχόμενο του δημοψηφίσματος παίζουν και υψηλά κυβερνητικά στελέχη.
«Η κυβέρνηση θα δώσει τη μάχη για μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία, αν όμως τα πράγματα δεν προχωρήσουν όπως τα σχεδιάζουμε, δεν θα διστάσουμε να καταφύγουμε στη λαϊκή ετυμηγορία με δημοψήφισμα», δηλώνει ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, Αλ. Φλαμπουράρης.
Μια άλλη μερίδα στελεχών σηκώνει την «παντιέρα» της ρήξης. «Δεν βλέπω πως θα συμφωνήσουμε με τους θεσμούς με τρόπο συμβατό με το πρόγραμμά μας (...) Είναι πολύ επικίνδυνο το κλίμα "υπογράψτε όπως όπως" από τα ΜΜΕ, αν και υπάρχει έλλειψη ρευστότητας, με το Δημόσιο να μην μπορεί να εκπληρώσει τις πληρωμές του σε κανονική βάση. Το θέμα όμως είναι τι θα υπογράψουμε (...) Δεν πρέπει να φεύγει το θέμα της ρήξης από το τραπέζι, όπως η επιλογή τι θα πληρώσεις...», δηλώνει ο βουλευτής Κ. Λαπαβίτσας. Η... «ρήξη» στην οποία αναφέρονται δεν είναι ρήξη με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που έφερε το λαό στη χρεοκοπία. Δεν είναι ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο, την εξουσία τους. Δεν υπαγορεύεται από τα συμφέροντα του λαού και τις ανάγκες του. Αφορά αντιπαράθεση για λογαριασμό του κεφαλαίου, για το πώς θα εξασφαλιστούν καλύτερα οι όροι της ανάκαμψής του αλλάζοντας απλώς τον τρόπο με τον οποίο ο λαός θα πληρώσει τη νύφη της ανάκαμψης, μετατοπίζοντας σε άλλο χρόνο τα αντιλαϊκά μέτρα που θα παρθούν μετά και από μια τέτοια εξέλιξη, είτε π.χ. εξόδου απ' το ευρώ ή διπλού νομίσματος κ.λπ.
Από κοντά κι εκείνοι που βομβαρδίζουν τη λαϊκή συνείδηση με εκβιασμούς και κινδυνολογία. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος δήλωνε μέσα στη βδομάδα: «Ο έντιμος συμβιβασμός είναι δύσκολος, σχεδόν ανέφικτος και η ρήξη είναι εθνική τραγωδία. Η κυβέρνηση έχει μπλέξει. Οι δανειστές εκβιάζουν, δεν συζητούν τίποτε άλλο παρά μία σκληρή εκδοχή του e-mail Χαρδούβελη, έχουν προσθέσει και άλλα σε αυτό... Η ρήξη και οι μονομερείς κινήσεις είναι απόλυτη τραγωδία. Δεν πρέπει η Ελλάδα να προσανατολίζεται σε ρήξεις με 340 δισ. ευρώ στην πλάτη του ελληνικού λαού. Το σωστότερο είναι ένας έντιμος συμβιβασμός. Με τα μέχρι σήμερα στοιχεία δεν βλέπω έντιμο συμβιβασμό. Είναι ασύμμετρη διαπραγμάτευση (...) Παίζουμε μεταξύ ενός λιγότερο ταπεινωτικού και περισσότερο αξιοπρεπούς, αλλά πάντως ταπεινωτικού συμβιβασμού (...) Είναι τόσο δύσκολα τα ζητήματα με τα εκβιαστικά ζητήματα των δανειστών που ενδεχομένως κάποιοι δεν τα είχαν υπολογίσει όταν πρωτοδιαπραγματεύτηκαν στα μέσα του Φεβρουαρίου (...) Δεν μπορεί να λυθεί το ελληνικό ζήτημα εκτός ευρώ. Εχουμε μπλέξει, είναι πολύ δύσκολα και φοβάμαι ότι θα πάμε σε επώδυνες αποφάσεις για το λαό».
Ο λαός να τους γυρίσει την πλάτη
Τα στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές πως θέλουν τη συνείδηση του κόσμου «πολτό». Γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουν αυτό που ζήτησε η Πολιτική Γραμματεία με ανακοίνωσή της, την Τετάρτη, απ' το λαό: «Να σταθεί συμμέτοχος στις εξελίξεις (...) Θέλουμε το λαό συμμέτοχο σε αυτά που τον αφορούν, από αυτόν κρίνεται και θα κριθεί το μέλλον αυτού του τόπου».
Να σταθεί, δηλαδή, συνένοχος! Να συναινέσει σε εξελίξεις όπως η απόρριψη κάθε αιτήματος για ανάκτηση των απωλειών του, η νομιμοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ήδη παρθεί και ο ...εμπλουτισμός τους με νέα, που φέρουν πεντακάθαρα τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Η ετοιμότητά του για δράση, η συμμαχία του, η συμπαράταξή του με το ΚΚΕ μπορεί να ανοίξουν δρόμους που να «χωράνε» το δίκιο του, τις ανάγκες του. Ολοι οι άλλοι είναι κλεισμένοι με «σκοτάδια».
