Ο Β’ Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος ήταν από μόνος του ένα έγκλημα του καπιταλισμού. Ήταν ο μεγαλύτερος ως προς την έκταση, τη διάρκεια, τα ερείπια που άφησε, τις υλικές καταστροφές και τους θανάτους (50.000.000 νεκροί) στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αμέτρητες είναι οι θηριωδίες και τα εγκλήματα των φασιστών - ναζιστών και των συνεργατών τους σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Οι ναζιστές, οδηγούμενοι απ’ την εγκληματική ιδεολογία τους, το φυλετικό μίσος, εξόντωσαν εκατομμύρια ανθρώπους σε ολοκαυτώματα.
Στρατόπεδα “εργασίας” των ναζί:
Το απόγειο της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο
"Μέσα από την πάλη και το θάνατο στη νίκη": Αυτό το σύνθημα έγραψαν δίπλα στο Μπούχενβαλντ οι οικοδόμοι του Σοσιαλισμού στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) τιμώντας τους 240.000 δεσμώτες από 32 χώρες που κρατήθηκαν από το 1937 έως το 1945 στο συγκεκριμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εκεί, 60.000 κρατούμενοι εκτελέστηκαν ή έχασαν τη ζωή τους από την πείνα, τις αρρώστιες και τις κακουχίες. Ανάμεσά τους ο Ερνστ Τέλμαν, πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας την περίοδο 1924-1933, ο κομμουνιστής ηγέτης, “ο γιος της τάξης τους”, όπως τον χαρακτήρισαν οι Γερμανοί εργάτες, που δολοφονήθηκε από τους ναζί στις 18 Αυγούστου του 1944.
Οι χιτλερικοί ίδρυσαν εκατοντάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την Ευρώπη, τα οποία αποτέλεσαν αποκορύφωμα της ταξικής εκμετάλλευσης: Υποχρεωτική εργασία μέχρι να επέλθει ο θάνατος από τις κακουχίες ή την ασιτία. Αδιανόητες στιγμές φρίκης εκτυλίχθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Αούσβιτς, του Νταχάου, του Μπούχενβαλντ. Απάνθρωπα ήταν τα βασανιστήρια. Χιλιάδες και χιλιάδες έγιναν “πειραματόζωα”, εξοντώθηκαν καιόμενοι σε φούρνους, σε θαλάμους αερίων κ.ά. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπήρξαν τα μεγαλύτερα συγκροτήματα εξόντωσης ανθρώπων. Εκατομμύρια Εβραίοι, Σλάβοι, Τσιγγάνοι εξοντώθηκαν ως “υπάνθρωποι”. Την ίδια τύχη είχαν κομμουνιστές και αντιστασιακοί από τη Σοβιετική Ένωση, την Ελλάδα, την Πολωνία, τη Γαλλία και πολλές άλλες χώρες. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους: Καθένα από τα μεγάλα στρατόπεδα περιελάμβανε μέχρι 40.000 κρατούμενους, τους οποίους ανάγκαζαν να δουλεύουν 17-20 ώρες. Υπολογίζεται ότι πάνω από 15.000.000 άτομα πέρασαν από τα διάφορα στρατόπεδα. Μόνο στο στρατόπεδο του Άουσβιτς πέθαναν περίπου 4.000.000 κρατούμενοι. Όσοι επέζησαν είχαν τα κορμιά τους γεμάτα πληγές και είχαν καταντήσει σκελετοί.
Οι ναζί διατηρούσαν από τα χρόνια πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αμέτρητα (μικρά και μεγάλα) στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, με σκοπό από τη μία να τροφοδοτούν τα γερμανικά μονοπώλια με δωρεάν εργατικά χέρια και από την άλλη να εξοντώνουν τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, αργότερα Εβραίους και Τσιγγάνους. Ο Χίτλερ, από το 1932 ήδη, δηλαδή πριν αναλάβει την καγκελαρία, είχε υποσχεθεί σε τριακόσιους εκπροσώπους μονοπωλίων «να ξεριζώσει το μαρξισμό στη Γερμανία». Μονοπώλια όπως “Krupp”, “Rheinmetall-Borsig”, “Bochumer Verein”, “IGFarben”, “Junkers” και “BMW” τον στήριξαν ενεργά και όλα αυτά τα χρόνια έκαναν χρυσές δουλειές βγάζοντας τεράστια υπερκέρδη, τόσο με την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των κατεχόμενων από τη φασιστική Γερμανία χωρών, όσο και με την καταναγκαστική εργασία χιλιάδων δεσμωτών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στα κολαστήρια αυτά οι κομμουνιστές έγραψαν σελίδες ανυπέρβλητου ηρωισμού κατά τον 20ο αιώνα. Ανάμεσά τους, ο Έρνστ Τέλμαν, ΓΓ του ΚΚ Γερμανίας, που δολοφονήθηκε στο Μπουχεβάλντ και ο τότε Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, που φυλακίστηκε στο Νταχάου.
Κάθε γωνιά της Ελλάδας ποτισμένη με αίμα
Το μέγεθος των εγκλημάτων και η απανθρωπιά της βάρβαρης ναζιστικής μηχανής είναι δύσκολο να περιγραφεί. Ο φόρος αίματος που πλήρωσαν οι λαοί ήταν βαρύς. Στην Ουκρανία, στη χαράδρα του Μπάμι Γιαρ έξω από το Κίεβο εξοντώθηκαν δεκάδες χιλιάδες. Στο χείλος της χαράδρας απλώνονταν σε ατελείωτες σειρές, δολοφονούνταν με μια σφαίρα στο κεφάλι και ρίχνονταν, πεθαμένοι ή ημιθανείς, κάτω στον γκρεμό, για να πάρουν τη θέση τους οι επόμενοι μελλοθάνατοι. Περίπου 150.000 άτομα -Μπολσεβίκοι, στελέχη του Σοβιετικού κράτους, Εβραίοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά- σκοτώθηκαν με τον τρόπο αυτό στα 1941, οι 33.800 από αυτούς, οι Εβραίοι του Κιέβου, σε δύο μόλις ημέρες, στις 29 και 30 Σεπτέμβρη του 1941.
Από το 1941 οι ναζιστές κατακτητές μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους, προκειμένου να υποτάξουν τον λαό μας, άρχισαν τις ομαδικές συλλήψεις, τους βασανισμούς και τις εκτελέσεις.
Η ορμητική άνοδος του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, η συνεχώς αυξανόμενη επιρροή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ προκάλεσαν σοβαρή ανησυχία στους φασίστες κατακτητές και τους Έλληνες συνεργάτες τους. Όσο φούντωνε η πάλη του λαού στις πόλεις, τόσο εντείνονταν τα τρομοκρατικά μέτρα των φασιστών.
Στη χώρα μας, τα χρόνια της κατοχής οι φασίστες ίδρυσαν 36 στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα πιο φοβερά ήταν του Χαϊδαρίου, της Λάρισας, του Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Βέβαια, και τα κρατητήρια της Γκεστάπο, της ιταλικής καραμπινιερίας και των “ελληνικών” υπηρεσιών Ασφαλείας υπήρξαν άντρα απάνθρωπων βασανιστηρίων. Βασικός τόπος εκτέλεσης αγωνιστών, κομμουνιστών ήταν το Σκοπευτήριο της Καισαριανής στην Αθήνα. Οι εκτελεσμένοι έφτασαν τις 48.000 και οι όμηροι ήταν πάνω από 100.000. Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι Έλληνες όμηροι που στάλθηκαν σε διάφορα γερμανικά στρατόπεδα και χιλιάδες αυτοί που εξοντώθηκαν στα γερμανικά κρεματόρια.
Το ΚΚΕ στάθηκε ο αιμοδότης του λαϊκού αγώνα. Δεκάδες χιλιάδες μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά του ελληνικού λαού, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ανάμεσα στις εκατόμβες των κομμουνιστών και των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης, ξεχωριστή θέση κατέχει η ομαδική εκτέλεση στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 200 αγωνιστών κομμουνιστών, που τους πήραν από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου την Πρωτομαγιά του 1944.
Τόποι θυσίας και μαρτυρίου στην Ελλάδα
Ανάμεσα στους χιλιάδες “επώνυμους” και “ανώνυμους” κομμουνιστές, η Ηλέκτρα Αποστόλου με τη ζωή, τη δράση και τη θυσία της κατέχει μια ξεχωριστή θέση. Η Ηλέκτρα Αποστόλου, στέλεχος του ΚΚΕ, βασανίστηκε μέχρι θανάτου από την Ασφάλεια τον Ιούλη του 1944, με τα πιο φρικιαστικά και απάνθρωπα βασανιστήρια. Όταν μαθεύτηκε ο θάνατος της Ηλέκτρας, ο ΕΛΑΣ έβγαλε ειδική απόφαση που διαβάστηκε σε όλες τις αντάρτικες μονάδες και καλούσε σε εκδίκηση.
Παράλληλα με τις εκτελέσεις ή σε συνδυασμό μ’ αυτές, οι χιτλερικοί με τους ντόπιους συνεργάτες τους έκαναν πολλές επιδρομές και μπλόκα σε συνοικίες πόλεων και σε χωριά. Έκαψαν συθέμελα ολόκληρα χωριά, ξεκλήρισαν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες σε ολόκληρη την Ελλάδα και στο διάβα τους έπραξαν φρικαλεότητες που δεν χωρά ο ανθρώπινος νους.
Η μαζικότερη σφαγή που διέπραξαν οι ναζί κατακτητές στην Ελλάδα ήταν η σφαγή των Καλαβρύτων. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας που οργάνωσαν οι Γερμανοί στην επαρχία των Καλαβρύτων από τις 5 ως 13 του Δεκέμβρη 1943 εκτέλεσαν 1.100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Μόνο μέσα στην πόλη των Καλαβρύτων εκτέλεσαν 776, από τους οποίους ο μικρότερος ήταν μόλις 12 χρόνων. Χαρακτηριστική είναι η αφήγηση της Βασιλικής Κυριακοπούλου, μιας από τις γυναίκες των εκτελεσμένων στα Καλάβρυτα, στις 13 Δεκέμβρη του ‘43: «Μας έκλεισαν στο Σχολείο. Όταν άνοιξε η πόρτα, όρμησα μαζί με τα παιδιά μου προς το σπίτι μας, που ‘ναι στο ύψωμα της Αγίας Βαρβάρας. Σαν έφτασα, είχε λαμπαδιάσει για καλά. Ρίχνω μια ματιά γύρω μου και το μάτι πέφτει στο χωράφι του Καππή. Κοκκίνιζε ο τόπος γύρω του.[...] Περπατούσα μες στο αίμα. Έψαξα πολύ και βρήκα τον άνθρωπό μου. Τον σήκωσα, τον έβαλα στην πλάτη μου και μοιρολογώντας τον κατέβασα στο νεκροταφείο. Το θέαμα στο νεκροταφείο ήταν ανατριχιαστικό. Έβλεπε κανείς στούς κορμούς των κυπαρισσιών στοιβαγμένα πτώματα. Σωριασμένες οικογένειες».
Επίσης, στην ιστορία έχει μείνει το ολοκαύτωμα του Διστόμου από τους χιτλερικούς, στις 10 Ιούνη του ‘44. Να πώς περιγράφει το μακελειό η V ταξιαρχία του ΕΛΑΣ, σε ειδική έκθεσή της: «Σκότωσαν αδιάκριτα, γέρους, μωρά, εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου (όλα στην αίθουσα του σχολείου) κι αυτόν τον παπά. Βρέθηκαν όλες σχεδόν οι γυναίκες σχισμένες με ξίφος ή μαχαίρι [...]. Ολόκληρες οικογένειες σφαγιάστηκαν... Όλα τα σπίτια ληστεύτηκαν... Πολλοί κάτοικοι τρελάθηκαν και υπάρχουνε πολλοί τραυματισμένοι...».
Οι θηριωδίες αυτές των κατακτητών και τα ολοκαυτώματα του ελληνικού λαού μεγάλωναν ακόμα περισσότερο τη λαϊκή αγανάκτηση, δυνάμωναν την ορμή της πάλης για εθνική απελευθέρωση.
Τάγματα στην υπηρεσία της αστικής τάξης και των χιτλερικών
Στο πλευρό των ναζί κατακτητών, στο "έργο" εξόντωσης του ελληνικού λαού και αντιμετώπισης του αντιστασιακού κινήματος και του ΚΚΕ συνέδραμαν και οργανώσεις όπως η Χ, η ΠΑΟ κ.ά.
Μεγάλο ρόλο έπαιξαν και τα λεγόμενα “τάγματα ασφαλείας”, που δημιουργήθηκαν από την κατοχική κυβέρνηση του Ι. Ράλλη, το 1943. Τα “Τάγματα”, που ο λαός μας ονόμασε απαξιωτικά “Γερμανοτσολιάδες”, δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν την περιφρούρηση της αστικής εξουσίας. Η ίδρυσή τους έγινε σε συνεννόηση με τους Άγγλους ενώ ρόλο στη συγκρότησή τους έπαιξαν διάφοροι παράγοντες του αστικού πολιτικού κόσμου, όπως ο Θ. Πάγκαλος και ο Σ. Γονατάς.
Τα τάγματα αυτά χρηματοδοτήθηκαν από Έλληνες μεγαλοβιομήχανους και μαυραγορίτες, ενώ τμήματά τους χρησιμοποιήθηκαν και εναντίον του λαού της Αθήνας απ’ την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, τον Δεκέμβρη του ’44, όταν δηλαδή είχαν φύγει οι Γερμανοί.
Τα “Τάγματα Ασφαλείας” ορκίζονταν να υπακούν “απολύτως” στον Αδόλφο Χίτλερ, κατέσφαξαν και κατέκαψαν τον λαό μας. Απ’ τα εγκλήματά τους σε βάρος του λαού μας ας αναφέρουμε μονάχα ένα: το ολοκαύτωμα του Χορτιάτη. Στις 2 Σεπτέμβρη του 1944 ισχυρές δυνάμεις του γερμανικού στρατού, συνοδευόμενες από ογδόντα περίπου ταγματασφαλίτες της μονάδας του Σούμπερτ, σκότωσαν βρέφη, βίασαν γυναίκες, εκτέλεσαν εν ψυχρώ, έκαψαν και λεηλάτησαν. Στη συνέχεια, συγκέντρωσαν όσους κατοίκους δεν είχαν εγκαταλείψει το χωριό στο φούρνο του Γκουραμάνη και το σπίτι του Νταμπούδη και τα έκαψαν, μετατρέποντάς τα σε νέα κρεματόρια. Ο απολογισμός εξοντωτικός: 149 νεκροί. Από αυτούς οι 51 ήταν ανήλικα παιδιά, 36 κάτω από δέκα χρονών και μερικά βρέφη.
Τότε ταγματασφαλίτες, τώρα χρυσαυγίτες,
όπλο το συστήματος είναι οι φασίστες
«Μα το δείχνει η ιστορία, σαν θελήσει ο λαός και το φίδι το τσακίζει και όσους κλώσησαν το αυγό»
Τον φασισμό μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Ο λαός που θα βάλει στόχο να παλέψει για την ανατροπή του συστήματος που τους γεννάει, τους συντηρεί και τους θρέφει, να βάλει τέρμα στην εξουσία των μονοπωλίων.
Οι φασίστες, όπως έχει αποδείξει η ίδια η Ιστορία, τον δάσκαλό τους θα τον βρουν μόνο από τον οργανωμένο λαό που παλεύει για τα δικά του συμφέροντα.
Σήμερα, οι φασίστες χρυσαυγίτες υμνούν όσους αιματοκύλησαν τον λαό μας, τους Γερμανούς και Ιταλούς φασίστες και τους συνεργάτες τους την περίοδο ‘40-’44. Τους ταγματασφαλίτες που την περίοδο της κατοχής έκαιγαν, έσφαζαν ολόκληρες πόλεις και χωριά, δολοφονούσαν αγωνιστές που πάλευαν για να διώξουν τους ναζί και για μια καλύτερη ζωή. Υμνούν τα φασιστικά καθεστώτα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους βασανιστές αγωνιστών και κομμουνιστών. Από αυτά τα κατακάθια της ιστορίας κρατάει η σκούφια των χρυσαυγιτών.
Η εγκληματική τους δράση δεν έρχεται από το πουθενά. Οι ιδέες του εθνικοσοσιαλισμού-ναζισμού εκφράζονται με εγκληματικές πράξεις, με τρομοκρατία, με δολοφονικές επιθέσεις. Ο φασισμός δεν αποτελεί κάποια ξεχωριστή “ιδεολογία”. Ενσωματώνει ό,τι πιο αντιδραστικό έχει παραχθεί στην αστική ιδεολογία και πολιτική: τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον σκοταδισμό, τον φανατισμένο αντικομμουνισμό, το μίσος απέναντι στον αλλόχρωμο, τον αλλόθρησκο, το μίσος απέναντι στον άνθρωπο και την κοινωνική πρόοδο.
Γι’ αυτό ισχύουν στο ακέραιο τα λόγια του Γερμανού κομμουνιστή διανοητή, Μπέρτολτ Μπρεχτ: «Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς και ο πιο δόλιος καπιταλισμός». Αυτό είναι το σύστημα που τους γέννησε. Το αυγό που γεννάει το ναζιστικό φίδι είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της ανεργίας. Γι’ αυτό οι φασίστες επιτίθενται στους φτωχούς, σε μετανάστες και Έλληνες εργάτες, γιατί υπερασπίζονται τους πλούσιους, τα αφεντικά. Αυτούς που ζουν από τη φτώχεια των πολλών.
ΚΝΕ – Μάθε την Αλήθεια (70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών)
