Τα κολαστήριά τους οι κομμουνιστές τα μετέτρεψαν σε σχολεία. Οι φυλακές τους έγιναν ...
«Τα Πέτρινα Πανεπιστήμια». Μια συγκλονιστική έκθεση φιλοξενήθηκε στο Φεστιβάλ ΑΕΙ Αττικής, που συγκέντρωσε το ενδιαφέρον δεκάδων νέων, δείχνοντας με ανάγλυφο τρόπο τη συστηματική εκπαιδευτική δουλειά των κομμουνιστών κρατούμενων στους τόπους εξορίας και τις φυλακές, που έγιναν τόποι μόρφωσης και Παιδείας, ένα είδος πρότυπων λαϊκών πανεπιστημίων. Αυτή η δραστηριότητα δεν αποσκοπούσε απλά στη δημιουργική απασχόληση του χρόνου, αλλά ήταν επιτακτικό καθήκον για τη μετέπειτα δράση, γιατί οι κομμουνιστές, που βρίσκονταν στην πρωτοπορία των αγώνων για ν' αλλάξουν τον κόσμο, ένιωθαν περισσότερο την ανάγκη να πλουτίζουν τις γνώσεις τους, όχι για το ατομικό όφελος, αλλά για το κοινωνικό σύνολο. Προτεραιότητα δίνεται στις στοιχειώδεις γραμματικές γνώσεις. Συγκροτούνται λαϊκά φροντιστήρια, όπου πέρα του βασικού εγγραμματισμού, υπήρχε και τεχνική κατάρτιση. Διδάσκονταν μαρξιστική φιλοσοφία, πολιτική οικονομία, ξένες γλώσσες. Στην Ακροναυπλία, με τη συμβολή των Δ. Γληνού, Γ. Ιμβριώτη, Μ. Παπαμαύρου, εφαρμόστηκαν πρωτοποριακά μοντέλα εκπαίδευσης.
Την ίδια ώρα, οι πολιτιστικές δραστηριότητες ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της επιμορφωτικής προσπάθειας των πολιτικών κρατουμένων. Οι θεατρικές παραστάσεις που ανεβαίνουν στους τόπους εξορίας, κεντρίζουν το ενδιαφέρον ακόμη και των δεσμοφυλάκων, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητές και στους ντόπιους κατοίκους των νησιών εξορίας.
Η Κ. Καμαρινού μίλησε για «Τα Πέτρινα Πανεπιστήμια» στο Φεστιβάλ ΑΕΙ - ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
 |
Η
Κυριακή Καμαρινού, στέλεχος του ΚΚΕ, μίλησε στο Φεστιβάλ ΑΕΙ - ΤΕΙ στη Θεσσαλονίκη, για «Τα Πέτρινα Πανεπιστήμια», αναφερόμενη στη μόρφωση ως στάση ζωής, ως διαρκή συνειδητή πράξη του ατόμου, που στοχεύει τόσο στην επίλυση των ατομικών και των συλλογικών αναζητήσεων και προβλημάτων, όσο, κυρίως, στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της αλλαγής της υπάρχουσας κατάστασης προς όφελος της ανθρωπότητας, που είναι και το πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας της ελευθερίας: «
Ενας θαυμάσιος ορισμός - είπε -
που προσδιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου, είναι αυτός που δόθηκε από τον Μαρξ, ότι, δηλαδή, είναι η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας να συστρατευθείς για το καλό της ανθρωπότητας και να αλλάξεις τον κόσμο. Μα για να συστρατευθείς και για να καταλάβεις πόσο άδικος είναι ο κόσμος, για να καταλάβεις πώς μπορείς να τον ανατρέψεις, πρέπει να μορφωθείς, να κατακτήσεις δηλαδή την επιστημονική γνώση, να δεις ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε μοιραία, ούτε αναπότρεπτη, ότι η ζωή αλλάζει και εμείς μπορούμε να συμβάλουμε σε αυτό».
Αντίστοιχη συζήτηση έγινε και στο Φεστιβάλ ΑΕΙ - ΤΕΙ Πάτρας.
