«Το να περιμένεις ειρήνη από τις διαπραγματεύσεις και τις σχέσεις ανάμεσα στις αστικές κυβερνήσεις θα ήταν αυταπάτη και εξαπάτηση του λαού». Αυτά έγραφε ο Λένιν στα «Γράμματα από μακριά», λίγες μέρες μετά την επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, παίρνοντας θέση στο ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που είχε αιματοκυλήσει τους ευρωπαϊκούς λαούς για δυόμισι χρόνια. Βεβαίως, σήμερα δεν έχουμε ιμπεριαλιστικό πόλεμο ούτε διαπραγματεύσεις για την ειρήνη. Είναι φανερό όμως ότι το παραπάνω απόσπασμα ταιριάζει και στην περίφημη διαπραγμάτευση που εξελίσσεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση αυτήν τη στιγμή. Οι εργαζόμενοι, λοιπόν, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα καλό, τίποτα ελπιδοφόρο. Εκεί δεν βρίσκεται κανένας εκπρόσωπος των πραγματικών του συμφερόντων, όπως δεν βρίσκεται κανένας εκπρόσωπος και των συμφερόντων των υπολοίπων λαών της ΕΕ. Εκεί διαπραγματεύονται οι αστικές κυβερνήσεις για λογαριασμό μόνο των δικών της κεφαλαιοκρατών η καθεμιά. Στα περίφημα Γιούρογκρουπ «σφάζονται» οι κυβερνήσεις για τα κέρδη των επιχειρηματικών τους ομίλων, σφάζοντας ταυτόχρονα τα λαϊκά συμφέροντα. Αντί ο λαός να περιμένει στη γωνία, την όποια έκβαση και το όποιο αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, είναι ώρα να περάσει στη δράση, να μπει στο προσκήνιο, οργανώνοντας την πάλη του ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό ενδεχόμενο, υπερασπίζοντας τα ζωτικά του συμφέροντα.
