Από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, το ΚΚΕ έθεσε το ζήτημα ότι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να πάνε και στις 3 κάλπες, δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές, με ενιαίο κριτήριο. Αυτό το κριτήριο δεν μπορεί να είναι άλλο από το τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν ο λαός, οι εργαζόμενοι την επόμενη μέρα, γιατί όλα αυτά που ευθύνονται για την κατάσταση που ζουν θα είναι εδώ και στις 19 και στις 26 Μάη.
Άρα, οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν στο νου τους την ανάγκη την επομένη των εκλογών να έχουν γερό στήριγμα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτή εφαρμόζεται από όλους τους κρίκους της εξουσίας των μονοπωλίων. Η πολιτική, που ξεκινά από το Ευρωκοινοβούλιο και καταλήγει σε κάθε Δημοτικό και Περιφερειακό Συμβούλιο σε όλη τη χώρα είναι ενιαία. Είναι αντιλαϊκή και διαπερνά όλα τα επίπεδα και τους κρίκους της αστικής διακυβέρνησης: Από τα όργανα της ΕΕ, της κεντρικής κυβέρνησης, μέχρι τα όργανα της τοπικής διοίκησης, τις περιφέρειες και τους δήμους σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Οι περιφέρειες και οι δήμοι είναι κρίκοι του διεφθαρμένου και σάπιου αστικού κράτους, εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική στο επίπεδο της τοπικής διοίκησης.
Οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, τα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια, που τα κόμματα αυτά ελέγχουν, έχουν δώσει εξετάσεις στην προώθηση της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής.
Στήριγμα, λοιπόν, των εργαζομένων μπορούν να αποτελέσουν μόνο οι δυνάμεις του ΚΚΕ, που έχουν σταθερή θέση απέναντι στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, δίνουν όλο τους τον εαυτό για την οργάνωση του κινήματος, για την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας.
Οι φετινές τοπικές εκλογές, αλλά και οι ευρωεκλογές γίνονται σε πολύ διαφορετικές συνθήκες από αυτές του 2009 και του 2010. Η κύρια διαφορά είναι ότι υπάρχει ένα διαφορετικό πολιτικό σκηνικό, όπως αυτό διαμορφώθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 2012, με κύρια χαρακτηριστικά τη σημαντική υποχώρηση των ποσοστών ΝΔ και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ, την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, την αντικατάσταση της δικομματικής εναλλαγής από κυβερνήσεις συνεργασίας.
Στοιχείο του αποτελέσματος ήταν όμως και το εκλογικό αδυνάτισμα του ΚΚΕ. Το πολιτικό σκηνικό συνεχίζει να είναι κινούμενη άμμος με πολλά ζητήματα ανοιχτά για την επομένη των ευρωεκλογών. Θυμίζουμε ότι η ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμώντας τα αποτελέσματα του 2012 σημείωνε ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού αναπτύχθηκε στη διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Σημείωνε, επίσης, ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στο ριζοσπαστισμό, καθώς δεν απέκτησαν τη μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό, που απαιτούν οι συνθήκες.
Στις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ είχαν επισημανθεί ορισμένα χαρακτηριστικά των τοπικών εκλογών. Σημειωνόταν ότι η φθορά των αστικών κομμάτων δεν επεκτείνεται το ίδιο στα τοπικά τους στελέχη, που στηρίζουν τη γενική πολιτική γραμμή του συστήματος και βάζουν πλάτες στην υλοποίησή της. Υπογραμμιζόταν επίσης, ότι παίζει ρόλο το προσωποκεντρικό σύστημα, αλλά και το γεγονός ότι τα ψηφοδέλτια απαρτίζονται πολλές φορές από υποψηφίους που ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα.
Επίσης, ότι οι τοπικές εκλογές χρησιμοποιούνται ως δοκιμαστήριο για νέα πολιτικά σχήματα, νέα πρόσωπα, «ακομμάτιστα», για σχήματα - αναχώματα. Όλα αυτά ισχύουν με το παραπάνω φέτος, με δεδομένο ότι μια σειρά πολιτικών δυνάμεων σε δήμους αποφάσισαν να μην ανακοινώσουν επίσημα στήριξη σε συνδυασμούς. Έτσι έχουμε πάνω από ένα συνδυασμό από το ίδιο πολιτικό κόμμα ή χώρο, ενώ την ίδια στιγμή μια σειρά από επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν ποντάρει σε πολλά άλογα.
Έχουμε, λοιπόν, γεμίσει από δήθεν ανεξάρτητους και ακομμάτιστους, βαθιά όμως, εξαρτημένους από το κεφάλαιο, την ΕΕ, την αντιλαϊκή πολιτική, γεγονός που βεβαίως συσκοτίζει τον πολιτικό χαρακτήρα της μάχης των εκλογών, δυσκολεύει τη διαμόρφωση ενιαίου κριτηρίου αλλά και την εξαγωγή συμπερασμάτων για το πώς διαμορφώνεται η δύναμη των κομμάτων.
Σήμερα, βεβαίως, υπάρχουν περισσότερες αποδείξεις, ώστε οι εργαζόμενοι να δουν πιο καθαρά τη στρατηγική σύμπλευση όλων των δυνάμεων που κινούνται εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ, υπάρχουν περισσότερα παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αφερέγγυα δύναμη για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ότι είναι προνομιακός συνομιλητής του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών επιτελείων.
Πρέπει, επίσης, να αξιοποιηθεί η πείρα ότι ο εκλογικός συσχετισμός δυνάμεων που προέκυψε το Μάη - Ιούνη του 2012, με την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και το εκλογικό αδυνάτισμα του ΚΚΕ, δεν έφερε κάτι θετικό για τους εργαζόμενους, δεν τους βοήθησε στην αντιμετώπιση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Τη δύναμή του ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την αξιοποίησε στην υπεράσπιση των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, αλλά στη διαπραγμάτευση της θέσης του ως δύναμης κυβερνητικής εναλλαγής, στη διεκδίκηση του χρίσματος από το κεφάλαιο. Επίσης, παρ' όλη την αρνητική κατάσταση στο εργατικό κίνημα, γενικότερα στο λαϊκό κίνημα, οι κομμουνιστές μαζί με αγωνιστές, που συνεργάζονται μαζί τους, όλο αυτό το διάστημα, έδωσαν τα πάντα για την οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, για να δοθεί απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση. Αυτή η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί μέχρι την τελευταία στιγμή, ειδικά μπροστά στις ευρωεκλογές όπου τα διλήμματα που μπαίνουν είναι πιο ισχυρά.
Η μάχη, λοιπόν, δεν τελειώνει σήμερα, όχι μόνο γιατί για τους κομμουνιστές η μάχη δεν αρχίζει και τελειώνει με τις εκλογές, αλλά γιατί, πολύ περισσότερο, έχουμε μπροστά μας τις ευρωεκλογές, μια μάχη πιο δύσκολη από τη σημερινή. Ολη αυτή η συσπείρωση δυνάμεων, που έχει συντελεστεί μέσα από τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» θα πρέπει να βρεθεί και αύριο το πρωί σε διάταξη μάχης για την ενίσχυση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ. Χωρίς καμιά επανάπαυση και αναμονή με το ευρωψηφοδέλτιο στο χέρι να δώσουμε άνθρωπο τον άνθρωπο τη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή. Να μην πάει ούτε μια ψήφος χαμένη.
