Το εύρος των συμμαχιών καθορίζεται από τη στρατηγική κάθε κόμματος. Αυτήν τη θέση έρχεται να επιβεβαιώσει ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική διεύρυνσης των συμμαχιών του. Είναι φυσικό μια δύναμη που έχει στρατηγική για το κεφάλαιο να μπορεί να κάνει συμμαχίες με εκπροσώπους απ' όλο το παλιό και νέο αστικό πολιτικό προσωπικό.
Δεν πρέπει, επίσης, να διαφεύγει η επιμονή με την οποία ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θέτουν τον τελευταίο καιρό ζήτημα εθνικής συνεννόησης και συναίνεσης στα μείζονα προτάγματα της αστικής τάξης. Είναι και αυτό ενδεικτικό του σημείου ως το οποίο είναι διατεθειμένος να φτάσει ο ΣΥΡΙΖΑ αν πρόκειται να υπηρετήσει αποτελεσματικά το στρατόπεδο στο οποίο έχει ταχθεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει ανοιχτό προσκλητήριο σε όποιον απ' το αστικό πολιτικό σύστημα είναι πρόθυμος να βάλει πλάτη στους κυβερνητικούς του στόχους, εγκαταλείποντας ακόμα και αυτήν τη θολή «αντιμνημονιακή» γραμμή συμμαχιών. Ετσι, μέσα στη βδομάδα «κλείδωσε» η συνεργασία με την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην υφυπουργό των κυβερνήσεων Γ. Α. Παπανδρέου Θ. Τζάκρη, ενώ «τελειωμένη δουλειά» θεωρείται η συνεργασία με την πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ Χρ. Γιαταγάνα και η ...συλλογή συνεχίζεται.
Το προανήγγειλε ο Αλ. Τσίπρας σε κομματική σύσκεψη το περασμένο Σαββατοκύριακο. Στο όνομα του «να μη χαθεί το ραντεβού με την Ιστορία», ζήτησε κινητοποίηση ώστε να κάνει ο λαός δική του υπόθεση την εναλλαγή στον κυβερνητικό θώκο και προέτρεψε τα στελέχη του να αποκτήσουν αντίληψη «ανοιχτών συμμαχιών». Επιχειρώντας να αντικρούσει επιφυλάξεις που προβάλλουν διάφοροι στο εσωτερικό του κόμματος που βλέπουν ανταγωνιστικά τους νεοεισερχόμενους, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ «δε θα γίνει πλυντήριο». Πλην όμως σε αυστηρό ύφος προειδοποίησε οργανώσεις που προβάλλουν εμπόδια στην εγγραφή και ανάδειξη στελεχών, προερχόμενων κυρίως απ' το ΠΑΣΟΚ αλλά όχι μόνο, ότι δε θα τους επιτραπεί «να γίνουν πεδίο αντιπαράθεσης ομάδων συμφερόντων στο όνομα του τάδε υποψήφιου ή του δείνα υποψήφιου... Δεν είναι δυνατό να θεωρούμε ότι έχουν θέση δίπλα μας μόνο όσοι ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ του 4% αλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα πλατύ μέτωπο και να πάρουμε το 40% ή το 45%».
Συνέστησε τη δημιουργία «θεσμών ελέγχου και αυτοελέγχου», που θα «φιλτράρουν» όσους προσέρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη θέσπιση κανόνων για όσους θέλουν να είναι υποψήφιοι βουλευτές ή να ενταχθούν στον κρατικό μηχανισμό. Προέτρεψε, μάλιστα, όσοι απ' αυτούς κατέχουν στελεχικές θέσεις να επιλέξουν, καθώς θα ισχύσει ασυμβίβαστο.
Από χτες άρχισαν οι περιφερειακές συσκέψεις εξειδίκευσης του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, παρουσία του Αλ. Τσίπρα. Οι «κακεντρεχείς» της Κουμουνδούρου πάντως επιμένουν ότι ο πρόεδρος του κόμματος, με αφορμή αυτήν τη διαδικασία, θα νομιμοποιήσει τη συνεργασία με σειρά πρώην τοπικών παραγόντων του ΠΑΣΟΚ, η ένταξη των οποίων στον ΣΥΡΙΖΑ συναντά αντιδράσεις απ' τις τοπικές οργανώσεις. Οπως εξάλλου αναφέρθηκε σε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή, «το πρόγραμμα ήδη των δύο πρώτων περιφερειακών συσκέψεων περιλαμβάνει τη συμμετοχή πολλών φορέων, επιμελητηρίων, συνεταιρισμών, Εργατικών Κέντρων, κινημάτων, του περιφερειάρχη και του δημάρχου της περιοχής και επίσης κομμάτων και βουλευτών που μέχρι σήμερα αντιδρούν σ' αυτήν την πολιτική λιτότητας και καταστροφής που έχει επιλέξει η κυβέρνηση ... Ολη αυτή η διαδικασία προσδοκά στη συγκρότηση μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης με την κοινωνία, με επιστημονικούς φορείς, αλλά και στη συγκρότηση του πιο πλατιού κοινωνικοπολιτικού μετώπου που θα μπορέσει να κάνει αυτό το πρόγραμμα πραγματικότητα».
Μια σειρά διαρροές από τις συναντήσεις των Μηλιού - Σταθάκη στο City του Λονδίνου ανέφεραν ότι ο Γ. Σταθάκης στην ερώτηση με ποιους θα συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη κυβέρνηση ανέφερε το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Από την «ενότητα της Αριστεράς», τη «συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων» και την «αντιμνημονιακή συμμαχία» στη «συμμαχία με όποιον θέλει να ρίξει τη συγκυβέρνηση». Η πολιτική συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει άλλωστε και τις κοινωνικές συμμαχίες που επιδιώκει να εκφράσει: Τμήματα του κεφαλαίου, μαζί με ανώτερα μεσαία στρώματα, τμήματα της εργατικής αριστοκρατίας και από πίσω να σέρνονται υποταγμένοι... οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες και αυταπασχολούμενοι.
Αυτό που ξεπερνά κάθε όριο γελοιότητας είναι όταν στελέχη του αυτό το παζάρι προσπαθούν να το συγκρίνουν με το ΕΑΜ, όταν συγκρίνουν την Τζάκρη με τον Σαράφη, τη Γιαταγάνα με τον Λαμπράκη, τον Μιχελογιαννάκη με τον Γληνό...
