Αποσπάσματα από την ομιλία του Στέφανου Λουκά μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, 63 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του Ηλία Αργυριάδη, Νίκου Καλούμενου και Δημήτρη Μπάτση, από τα δολοφονικά πυρά του εκτελεστικού αποσπάσματος, του οπλισμένου από το ταξικό μίσος του αστικού κράτους, για να πούμε και να ξαναπούμε ότι δεν ξεχνάμε, ότι συνεχίζουμε, έχοντας στο νου και στη συνείδησή μας βαθιά χαραγμένο το χρέος, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για «να ξημερώσουν και στη χώρα μας καλύτερες μέρες».
Ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο απόσπασμα. Δεν ήθελαν να τους δέσουν τα μάτια, για να φύγουν παίρνοντας μαζί τους το τελευταίο γι' αυτούς γλυκοχάραμα τ' αυγερινού και την ανατολή του ήλιου της Ελλάδας και του κόσμου. Την ανατολή του μέλλοντος της εργατικής τάξης, για την οποία έδωσαν τη ζωή τους.
Ολοι μας, μα ιδιαίτερα η νέα γενιά πρέπει να ξέρει και να θυμάται ότι δολοφόνοι του Μπελογιάννη και των συντρόφων του ήταν η κεφαλαιοκρατία της Ελλάδας, το Παλάτι, οι Αμερικάνοι, η κυβέρνηση του «κεντρώου» Πλαστήρα.
Εκανε το καθήκον του ως το τέλος
Ο Μπελογιάννης πέρασε στο πάνθεον των λαϊκών ηρώων με τη θυσία του, γιατί έκανε το καθήκον του έως το τέλος. Ηξερε τι τον περίμενε, ήξερε ότι μπορούσε αν ήθελε να κερδίσει τη ζωή του, με μια δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ και των ιδεών του, αλλά έφτασε συνειδητά μέχρι το εκτελεστικό απόσπασμα.
Γιατί αγαπούσε την εργατική τάξη, το λαό, είχε ακλόνητη πίστη στο Κόμμα και στην πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. «Για το σκοπό αυτό, αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας», είπε ο Μπελογιάννης στο στρατοδικείο. Ολοι μας, ας κρατήσουμε τα λόγια του: «Αντλείς όμως απέραντες και ανεξάντλητες δυνάμεις από την πίστη σου στο Κόμμα και στη νίκη»!
Ο Μπελογιάννης εξέφρασε την ανάγκη να υπάρχει και να δρα το ΚΚΕ σε όλες τις συνθήκες, νόμιμες και παράνομες, αντιπαλεύοντας το δήθεν «ιερό και όσιο» της αστικής νομιμότητας. Η σταθερή επιμονή του ΚΚΕ, να ενισχύει τη δουλειά του για την ανασυγκρότηση των χτυπημένων παράνομων Κομματικών του Οργανώσεων, επικρίνεται ως τα σήμερα από τους οπορτουνιστές. Γιατί οδηγούσε λένε στον άσκοπο χαμό στελεχών του Κόμματος και στην απομόνωσή του από τις πλατιές μάζες των ΕΑΜιτών. Είναι αυτοί που δεν ήθελαν και δε θέλουν να υπάρχει και να δρα το ΚΚΕ ως επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης. Κάποιοι, μπορεί ακόμη και να γράφουν, τιμώντας τάχα τον Νίκο Μπελογιάννη ως πρόσωπο, μακριά, έξω και ενάντια σ' αυτό για το οποίο θυσιάστηκε, την ιδεολογία του, το Κόμμα του, το ΚΚΕ. Τους αφήνουμε στην περιφρόνηση της εργατικής τάξης.
Σήμερα, η ταξική πάλη μπορεί να μην έχει θυσίες σαν του Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Απαιτεί, όμως, θυσίες από τις «ατομικές υποχρεώσεις» του τρόπου ζωής μιας άχαρης καπιταλιστικής καθημερινότητας, που πασχίζει να επιβάλει ως πραγματικότητα ατομικά πρότυπα και αξίες, έτσι που να ορθώνονται εμπόδια στην οργανωμένη δράση. Βάζει διλήμματα που ωθούν στην ατομική αναζήτηση καλύτερων ημερών που υπάρχουν για τους λίγους, τους αστούς, ενώ είναι άπιαστο όνειρο για το λαό. Οπλιζόμαστε με την ίδια αυτή δύναμη της πίστης στο Κόμμα και στη νίκη στις σημερινές συνθήκες της ταξικής πάλης.
Η πίστη και η συνείδηση του κομμουνιστή δε σκοτώνονται
Πολλές φορές μάς ρωτούν πώς άντεξε στην πορεία του χρόνου το Κόμμα μας, ενώ τ' άλλα κόμματα, αστικά και μικροαστικά, έρχονται και παρέρχονται, διαλύονται, δημιουργούνται νέα.
Είναι δύσκολο, αδύνατο να το καταλάβουν άνθρωποι που βολεύονται στον καπιταλισμό. Είναι αυτοί που κάνουν τα πάντα για να μη γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας, όπως οι αστοί, τα κόμματά τους, αλλά και οι κάθε λογής οπορτουνιστές που πλασάρουν «αριστερές ιδέες» υποστυλώνοντας τα θεμέλια του συστήματος.
H ύπαρξη και η δράση του ΚΚΕ είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη της εργατικής τάξης. Από τη δική της ανεξάντλητη δύναμη αντλεί τη δική του ζωή και ύπαρξη το Κόμμα. Και η εργατική τάξη υπάρχει και θα υπάρχει, γιατί η εργατική δύναμη παράγει τον πλούτο.
Και αφού υπάρχει και θα υπάρχει εργατική τάξη, θα υπάρχει και θα δρα και το Κόμμα της ως οργανωμένη πολιτική πρωτοπορία της για την εκπλήρωση της ιστορικής της αποστολής, κάνοντας το άλμα του περάσματος από την παλιά και ιστορικά ξεπερασμένη εκμεταλλευτική κοινωνία στη νέα, στηριγμένο στην επιστημονική κοσμοθεωρία για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Και ακριβώς όλ' αυτά είναι που συγκροτούν τις αξίες των κομμουνιστών, την πίστη και τη συνείδησή τους. Αυτή η πίστη και η συνείδηση ήταν που δημιούργησαν την ανεξάντλητη δύναμή τους να αντικρίζουν αλύγιστοι, ήρεμοι, το εκτελεστικό απόσπασμα των αστών και του κράτους τους, γιατί η εκτέλεση δεν μπορούσε να σκοτώσει την πεποίθηση ότι το δίκιο ήταν με το μέρος τους, ότι η κοινωνία για την οποία αγωνίστηκαν δίνοντας και τη ζωή τους είναι νομοτελειακά η προοπτική της Ιστορίας.
Αυτή η πίστη και η συνείδηση δεν μπορεί να εκτελεστεί, να δολοφονηθεί, να σκοτωθεί γιατί ήταν, είναι και θα είναι ζωντανή για πάντα.
Σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική ρότα, για την εργατική - λαϊκή εξουσία
Σήμερα το Κόμμα μας αγωνίζεται εξοπλισμένο με το Πρόγραμμά του που ψήφισε στο 19ο Συνέδριό του για να οργανωθεί η εργατική, η λαϊκή αντεπίθεση, σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική ρότα, να οργανωθεί η λαϊκή συμμαχία για την εργατική - λαϊκή εξουσία.
Η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, από τώρα, μέσα από τους αγώνες πρέπει να προετοιμάζουν και να προετοιμάζονται για την προοπτική της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Στο κίνημα, προκειμένου να έχει αποτελέσματα χρειάζεται να υπάρχει ξεκάθαρη αντίληψη για την αιτία των προβλημάτων, για τους υπαίτιους, τον πραγματικό αντίπαλο που δεν είναι μόνο μια κυβέρνηση, αλλά το κεφάλαιο, η εξουσία του, οι έξωθεν της χώρας σύμμαχοί τους, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ.
Πρωτοστατούμε στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης προτάσσοντας την αναγκαιότητα κάλυψης όλων των απωλειών της περιόδου της κρίσης, την κατάργηση όλου του αντεργατικού αντιλαϊκού πλαισίου, την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας που απαιτεί αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη, ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο, την εξουσία τους.
Και χρειάζεται ένα πανίσχυρο ΚΚΕ, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στις λαϊκές γειτονιές, παντού όπου ζουν και δουλεύουν οι άνθρωποι του μόχθου.
Σ' αυτό το καθήκον καλούμαστε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας καθένας από το δικό του μετερίζι. Εχοντας παρακαταθήκη τη ζωή, τη δράση και τη θυσία του Νίκου Μπελογιάννη.
