Σοσιαλδημοκρατικές παραδόσεις...
«Υπήρξε για ένα διάστημα μια παραλυτική θεωρία αναμεταξύ μας που έλεγε ότι δεν έχουμε ιδιαίτερες σκοπιμότητες να χτυπήσουμε τη Χρυσή Αυγή, γιατί έκοβε ψήφους ή έκοβε επιρροή από το μεγάλο κομμάτι της δεξιάς, από τη ΝΔ του Σαμαρά...». Στη «θεωρία» αυτή που κυκλοφορεί στον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε, μιλώντας σε εκδήλωσή του για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, το στέλεχός του Αντώνης Νταβανέλλος, τον περασμένο μήνα. Ομολογεί δηλαδή ότι τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με την ιδέα της ανοχής στη ναζιστική οργάνωση επειδή αυτή κόβει ψήφους από τη ΝΔ κι αυτό τον βολεύει, γιατί έτσι εξασφαλίζει τον κυβερνητικό του θώκο. Δεν είναι πρωτόγνωρη «θεωρία». Τα ίδια δεν έκανε το ΠΑΣΟΚ, όταν χάιδευε το εθνικιστικό - αντικομμουνιστικό ΛΑ.Ο.Σ., επειδή αφαιρούσε επιρροή από τη ΝΔ; Τα ίδια δεν κάνει παραδοσιακά η σοσιαλδημοκρατία με τις φασιστικές δυνάμεις; Μήπως η στάση «ουδετερότητας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου μετά και την επίθεση του υπόδικου ναζιστή βουλευτή στην Λιάνα Κανέλλη, δεν συνηγορεί στο ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ουσιαστική διάθεση για ξήλωμα της εγκληματικής οργάνωσης; Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι ο λαός δεν πρέπει να αναθέσει τη συντριβή της εγκληματικής φασιστικής οργάνωσης σε δυνάμεις που διαχειρίζονται τη μήτρα του φασισμού: Τον καπιταλισμό και το κράτος του.
Πολυφωνία ή μήπως όχι;
«Oποιαδήποτε συμφωνία πρέπει να είναι συμβατή με το πρόγραμμά μας, διαφορετικά θα υπάρξουν αντιδράσεις», δήλωσε την Παρασκευή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Λαπαβίτσας.
«Επιδιώκουμε μια συμφωνία με τους λεγόμενους θεσμούς - δεν ξέρω αν ο όρος είναι δόκιμος - η οποία θα είναι απόλυτα συμβατή με το πρόγραμμα της κυβέρνησης και τις κυβερνητικές προγραμματικές εξαγγελίες», δήλωνε την ίδια στιγμή ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Π. Λαφαζάνης.
«Πλησιάζουμε σε συμφωνία... Αν τα καταφέρουμε, η συμφωνία θα θυμίζει πινακίδα που αναγράφει: "Η ενόχληση είναι προσωρινή, το έργο μένει"», δήλωνε συγχρόνως ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Χρυσόγονος...
Τους βολεύει μια χαρά η σκοπίμως ασαφής πολυφωνία στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ, που αγγίζει - όπως στην περίπτωση Χρυσόγονου - τα όρια του προκλητικά εκχυδαϊσμένου λόγου απέναντι σε ένα λαό που μια πενταετία τώρα «αιμορραγεί». Στην πραγματικότητα, βεβαίως, όλοι υπερασπίζονται το ίδιο πράγμα. Γιατί ακόμα κι αν δεν έχουμε στα χέρια μας τη συμφωνία που μαγειρεύει η κυβέρνηση με την ΕΕ για να αποφανθούμε αν είναι ή όχι συμβατή με το πρόγραμμά της, με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε πως το πρόγραμμα αυτό δεν είναι συμβατό με τις ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Περιλαμβάνει ορισμένα ψίχουλα για όσους βουλιάζουν στην ακραία φτώχεια, την ίδια στιγμή που πριμοδοτεί γενναιόδωρα το μεγάλο κεφάλαιο.
Οσο για τη ρήση Χρυσόγονου, ο λαός να θυμάται ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»!...
Σα να μη συνέβη...
Εξι εργάτες έγιναν παρανάλωμα στα Ελληνικά Πετρέλαια το πρωινό της Παρασκευής. Απ' την πρώτη στιγμή, ήταν εμφανής η προσπάθεια να μην ακουστεί καν το όνομα της επιχείρησης. Απ' το μεσημέρι και μετά άρχισε και το σβήσιμο αυτής καθ' αυτής της είδησης. Το απόγευμα είχε υποβιβαστεί σε αναφορά δευτερολέπτων μετά τα «κοσμικά» (πρώτα έπαιζαν «ρεπορτάζ» για ένα ανύπαρκτο θέμα - το αν η γυναίκα του Βαρουφάκη ήταν η «μούσα» ενός τραγουδιστή όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια - «θέμα» που είχε ήδη διαψευστεί πριν από δύο μέρες) και κοντά στο κλείσιμο του δελτίου διάβαζαν και τη δήλωση Λαφαζάνη ότι θα διερευνηθούν τα αίτια της έκρηξης στο διυλιστήριο. Τι κι αν κοντά 3.000 εργάτες είχαν βγει ήδη στο δρόμο καταγγέλλοντας τον ένοχο. Τι κι αν έξι παλικάρια έδιναν τη μάχη με το θάνατο. Ο,τι δε στηρίζει την εξουσία της αστικής τάξης, ό,τι αποκαλύπτει τη βαρβαρότητα αυτού του συστήματος δεν υπάρχει για τα αστικά μέσα ενημέρωσης.
Στον ίδιο δρόμο του ταξικού διαχωρισμού
Στη συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το νομοσχέδιο για την Παιδεία ακούστηκαν πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Ανάμεσα σε αυτά είναι και η σαφέστατη τοποθέτηση του αναπληρωτή υπουργού Τάσου Κουράκη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για τη σημασία της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα, υπεραμύνθηκε του διαχωρισμού των Λυκείων σε Τεχνικά και Γενικά και ομολόγησε ότι αυτόν τον ταξικό διαχωρισμό έχουν σκοπό να τον ενισχύσουν: «Το 70% των αποφοίτων στην Ευρώπη, στρέφονται στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Βεβαίως, αυτό κάνουμε», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός.
Ο στόχος της ενίσχυσης του ταξικού διαχωρισμού των σχολείων και του σπρωξίματος πολύ μεγαλύτερου ποσοστού παιδιών εκτός γενικής παιδείας από τα 15 τους χρόνια, τίθεται από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Και η παρούσα κυβέρνηση, λοιπόν, συνεχίζει στο υπουργείο Παιδείας στον ίδιο δρόμο του Αρσένη, της Γιαννάκου, της Διαμαντοπούλου, του Αρβανιτόπουλου κ.λπ.
